Coelacanten Fossiel voorkomen: Vroeg-Devoon[1] – heden | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Een geconserveerd exemplaar van de gewone coelacant, gevangen in 1947 | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Familie | |||||||||||
Latimeriidae Smith, 1939 | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Coelacanten op Wikispecies | |||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||
|
Coelacanten (Latimeriidae) zijn een familie van kwastvinnige vissen waarvan de soorten, op twee moderne na, alleen als fossiel bekend zijn. De beide recente soorten worden beide in het geslacht Latimeria geplaatst: de gewone coelacant (Latimeria chalumnae) uit het westen van de Indische Oceaan, en de Indonesische coelacant (Latimeria menadoensis) uit de kustwateren rond Celebes. Mogelijk vormen de populaties rond Zuid-Afrika een derde soort.
Coelacanten zijn zeer vroeg in de evolutie afgesplitst van andere kwastvinnigen, wat betekent dat ze nauwer verwant zijn aan longvissen en viervoeters (amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren) dan aan de straalvinnigen. De coelacanten worden vaak beschouwd als levende fossielen omdat ze de enige nog levende vertegenwoordigers zijn van een verder uitgestorven vissengroep.[1] Hoewel het lichaam vaak als 'primitief' wordt aangeduid, blijkt uit fylogenetische analyses dat hun lichaam in de loop van de evolutie niet onveranderd is gebleven.[2][3]
Andere kwastvinnigen die verwant zijn aan de coelacanten maar al sinds het Devoon zijn uitgestorven, zijn de Osteolepiformes, Porolepiformes en Panderichthys. Natuuronderzoekers gingen ervan uit dat ook de coelacanten uitgestorven zouden moeten zijn in het Krijt, ongeveer 66 miljoen jaar geleden, maar ze werden in 1938 herontdekt in de kustwateren van Zuid-Afrika.[4]