Copernicium

Copernicium
1 18 1 H 2 Periodiek systeem 13 14 15 16 17 He 2 Li Be B C N O F Ne 3 Na Mg 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Al Si P S Cl Ar 4 K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr 5 Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe 6 Cs Ba ↓ Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn 7 Fr Ra ↓↓ Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og   Lanthaniden La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Actiniden Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Algemeen
Naam	Copernicium
Symbool	Cn
Atoomnummer	112
Groep	Zinkgroep
Periode	Periode 7
Blok	D-blok
Reeks	Overgangsmetalen
Kleur	waarschijnlijk metaalachtig
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u)	[285]
Elektronenconfiguratie	[Rn]5f14 6d10 7s2
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	Waarschijnlijk gasvormig
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt, tenzij anders aangegeven
Portaal    Scheikunde

Copernicium (Cn), voorheen: ununbium (Uub), is het 112e element uit het periodiek systeem der elementen en werd in 1996 voor het eerst gevormd in Darmstadt door het Duitse Gesellschaft für Schwerionenforschung (GSI), geleid door professor Sigurd Hofmann.

Het element is genoemd naar de astronoom Nicolaas Copernicus, de grondlegger van het moderne heliocentrische wereldbeeld, waarbij de aarde rond de zon draait. De stabielste isotoop van het element heeft een halveringstijd van 240 µs en wordt derhalve niet in de vrije natuur aangetroffen.

Tot nu toe zijn er ongeveer 75 coperniciumatomen via verschillende kernreacties ontstaan.