Cornelis Lelylaan

Cornelis Lelylaan
Viaduct van de Cornelis Lelylaan over de Johan Huizingalaan.
Viaduct van de Cornelis Lelylaan over de Johan Huizingalaan.
Geografische informatie
Locatie Amsterdam
Stadsdeel Nieuw-West
Begin Surinameplein
Eind Meer en Vaart
Algemene informatie
Aangelegd in 1962
Genoemd naar Cornelis Lely
Naam sinds 1955
Bestrating asfalt
Openbaar vervoer tram 1, 17, 27, station Lelylaan
Portaal  Portaalicoon   Amsterdam
Corn. Lelylaan in april 1962, de weg en trambaan zijn nog niet in gebruik, links boven is de tijdelijke weg zichtbaar
Halverwege de Cornelis Lelylaan overspant het Station Lelylaan de verkeersweg. Op het viaduct metrolijn 50.
Aan het einde van de Cornelis Lelylaan bij Meer en Vaart in Osdorp buigt tramlijn 17 af naar rechts.

De Cornelis Lelylaan is een stadsautoweg in Amsterdam (onderdeel van de stadsroute s106) die de stadsdelen West en Nieuw-West met elkaar verbindt. Het trein- en metrostation Amsterdam Lelylaan ligt over de weg en is er naar vernoemd.

Op de plaats van de weg lag oorspronkelijk de Slotervaart die werd gedempt en onder het zand verdween. Iets zuidelijker werd een nieuw Slotervaart gegraven.[1]

De weg is in 1955 opengesteld als smalle tijdelijke verbindingsweg tussen het Surinameplein en de nieuwbouw van Slotervaart en later Osdorp. De weg is vernoemd naar Cornelis Lely (1854-1929), waterbouwkundige, minister en gouverneur en de ontwerper van de Zuiderzeewerken. Het eerste deel van de definitieve weg tussen het Surinameplein en even voorbij "de Kuil" in de Ringspoorbaan werd op 19 april 1962 voor het verkeer opengesteld.[2]De gehele definitieve weg werd op 14 juli 1962 officieel geopend door mevrouw Dirkje van 't Hull-Ras (1925-2018), echtgenote van wethouder Publieke Werken Goos van 't Hull. Een plaquette op de brug over de Westlandgracht herinnert hieraan.

De Cornelis Lelylaan loopt door de Westelijke Tuinsteden. De grotendeels hooggelegen weg begint bij het Surinameplein in Amsterdam-West. Hij loopt naar het westen, en kruist sinds 1975 met "het ei" de Ringweg A10 bovenlangs, vervolgens sinds 1986 de westtak van de Ringspoorbaan onderlangs en sinds 1997 de metrobaan en dan de Johan Huizingalaan met een viaduct. De weg was aanvankelijk geheel kruisingsvrij, waar een maximumsnelheid gold van 70 km/h, maar met de aanleg van de Ringweg en het station Lelylaan kwamen er toch gelijkvloerse kruisingen. De weg eindigt in Osdorp in een T-kruising bij Meer en Vaart aan de zuidwestelijke hoek van de Sloterplas.

Oorspronkelijk zou de weg na Meer en Vaart en een verkeersplein waar het Geer Ban zou worden gekruist[3], hooggelegen verder doorlopen tot de Baden Powellweg en mogelijk later nog verder naar de Middelveldsche Akerpolder. De afslagen naar Meer en Vaart waren oorspronkelijk dan ook ruim aangelegd omdat ruimte was gereserveerd voor de doorgaande weg. In 1978 werd door de gemeenteraad besloten dit laatste deel, ook de kruisende hooggelegen Geer Ban, niet aan te leggen. Op het beoogde verlengde tracé van de Lelylaan stonden in de jaren zestig en zeventig langs het Hoekenespad de noodschoolgebouwen van de Osdorper Schoolgemeenschap. Deze strook werd in de jaren tachtig definitief bebouwd met woningen. Ook ten noorden van de Jan Oudegeeststraat verschenen woningen en de groenstrook langs de Hoekenesgracht werd het Stadspark Osdorp.

Het laagste huisnummer van de Cornelis Lelylaan is nummer 3.

  1. Ton Heijdra, Amsterdam Nieuw-West. De geschiedenis van de Westelijke Tuinsteden blz. 96, Uitgeverij René de Milliano, Alkmaar 2010. ISBN 978-9072-810-588
  2. Maandblad Het Openbaar Vervoer, april 1962
  3. Maquette uit 1964 op Beeldbank Amsterdam

Developed by StudentB