Back Covid-19-pandemie Afrikaans COVID-19-Pandemie ALS 2019-20 ኮሮናቫይረስ ወረርሽኝ Amharic Lifong no kemi AMI Pandemia de COVID-19 AN COFID-19 myċelcoþu ANG جائحة فيروس كورونا Arabic وباء كوڤيد-19 ARZ ক'ভিড-১৯ বৈশ্বিক মহামাৰী Assamese Pandemia de COVID-19 AST

Coronapandemie

Coronapandemie
Coronapandemie
Ziekte COVID-19
Virusstam SARS-CoV-2
Locatie Wereldwijd Wereldwijd
Eerste besmetting Vlag van China Wuhan, Hubei, China
Datum eerste besmetting 1 december 2019 (eerst bekende patiënt)[1]
Oorsprong Zoönose (vermoedelijk)
Bevestigde besmettingen > 704 miljoen (februari 2024)[2]
Hersteld 674 miljoen (februari 2024)[2]
Overleden 7,0 miljoen (februari 2024)[2]
Territoria 229[2]
Coronapandemie
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde
Het aantal bevestigde besmettingen in China (blauw en groen) en in de rest van de wereld (oranje en paars) en het totaal in de wereld (rood). N.B. het gaat hier over het aantal positief bevestigde gevallen, dit is een onderschatting van het aantal werkelijke besmettingen.
Gevallen per land geplot op een logaritmische schaal. (Status 4 april 2020.) Hoe steiler de curve is, des te korter is de verdubbelingstijd van het aantal gevallen in het land. N.B. het gaat hier over het aantal positief bevestigde gevallen, niet over het aantal werkelijke besmettingen, dus de grafiek kan een vertekend beeld geven.
Het Pedro Dell'Antonia veldhospitaal, in Santo André (São Paulo).

De coronapandemie, ook wel COVID-19-pandemie of coronacrisis genoemd, is de wereldwijde verspreiding van de ziekte COVID-19 en de ingrijpende gevolgen voor de samenleving. De veroorzaker is SARS-CoV-2, een voor de mens nieuw coronavirus. Dit virus werd voor het eerst geïdentificeerd in de Chinese stad Wuhan in december 2019. Ondanks pogingen om de uitbraak daar in te dammen, verspreidde het virus zich over andere delen van Azië en al snel over de rest van de wereld. In maart 2020 werd de uitbraak erkend als een pandemie door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). De WHO verklaarde op 5 mei 2023 COVID-19 niet langer als mondiale noodsituatie te beschouwen.[3]

Het virus vormde een bedreiging voor de gezondheid van vooral ouderen en kwetsbare individuen. Wereldwijd werden strenge maatregelen genomen om de verspreiding tegen te gaan en de gezondheidszorg te ontlasten. Het internationale verkeer werd stilgelegd, openbare ruimtes werden gesloten en in dichtbevolkte steden werden lockdowns afgekondigd. Het dragen van mondkapjes, testen, bron- en contactonderzoek waren algemene preventieve manieren om de pandemie in toom te houden. Tegen het eind van 2020 werden de eerste vaccins tegen COVID-19 ingezet.

Het maatschappelijke leven in een aanzienlijk deel van de wereld kwam grotendeels tot stilstand, waardoor zich een economische recessie aandiende. Door ontwrichting van de productieketens ontstond in diverse landen een schaarste van onder meer voedsel en zorghulpmiddelen. Thuiswerken werd een gangbaar gegeven. De crisis bracht kwesties als misinformatie, sociale ongelijkheid, discriminatie, en het evenwicht tussen individuele en groepsrechten aan het licht. Doordat burgerlijke vrijheden werden ingeperkt, nam sociale onrust toe en intensiveerden politieke spanningen.

  1. ↑ Huang et al. "Clinical features of patients infected with 2019 novel coronavirus in Wuhan, China". The Lancet, 24 januari 2020.
  2. ↑ a b c d (en) COVID-19 - Coronavirus Statistics. statistics. Worldometers. Gearchiveerd op 22 maart 2020. Geraadpleegd op 20 februari 2024.
  3. ↑ Internationale noodsituatie voorbij,. Gearchiveerd op 17 mei 2023.

Developed by StudentB