Decibel (eenheid)

De decibel, symbool dB, meervoud decibels of ook decibellen,^[1] is een verhouding op een logaritmische schaal. Daarbij betekent 0 dB een verhouding 1, dus dat de gemeten waarde gelijk is aan een ijkwaarde of referentiewaarde.

De decibel wordt gebruikt om de hoeveelheid aan te geven van grootheden die een groot bereik kennen, zoals de geluidsdruk of elektrische spanning. De geluidsdruk in pascal wordt in verhouding tot een internationaal afgesproken referentiedruk omgerekend naar het geluidsniveau in decibel.

De decibel is afgeleid van de bel, genoemd naar Alexander Graham Bell. De bel is echter een weinig gebruikte aanduiding, meestal alleen gebruikt in de definitie. Gebruik van de decibel, 0,1 bel is gebruikelijk. Geadviseerd wordt om geen andere afgeleide eenheden, zoals millibel, te gebruiken. Men schrijft dus bij voorkeur 0,03 dB en niet 3 mB.

Elke verhoging met 10 decibel (1 bel) betekent een vergroting in vermogen of energie met een factor 10 (10¹). Een verhoging met 20 dB (2 bel) betekent dus een factor 100 (10²), een verhoging met 30 dB (3 bel) een factor 1000 (10³) enz. Vooral verhoudingen van vermogens worden uitgedrukt in dB. Het aantal decibel is dus een dimensieloze grootheid met 0,1 als schaalverdeling.

1. ↑ Gratis woordenboek. Van Dale. Gearchiveerd op 15 november 2021. Geraadpleegd op 15 november 2021.