Deuterium | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ||||
Element | waterstof (H) | |||
Nuclide | 2H | |||
Aantal protonen | 1 | |||
Aantal neutronen | 1 | |||
Nuclidische gegevens | ||||
Nuclidenmassa | 2,01410177785 u | |||
Spin | 1+ | |||
Bindingsenergie | 1,112283 MeV | |||
Massaoverschot | 13,13572158 MeV | |||
Vervalgegevens | ||||
Halveringstijd | stabiel | |||
Isotopen van waterstof | ||||
|
Deuterium, genoteerd met 2H, een enkele leer ook waterstof-2 genoemd, is een stabiele isotoop van waterstof met in de atoomkern een proton en een neutron. In plaats van de gebruikelijke notatie voor isotopen 2H wordt meestal gebruikgemaakt van het symbool D. De naam komt van het Griekse δεύτερος, deúteros, dat de tweede betekent en daarmee naar het neutron verwijst, het tweede deeltje behalve het proton in de kern van het waterstofatoom.
Deuterium is in tegenstelling tot tritium, een andere isotoop van waterstof, stabiel. De abundantie op Aarde is laag: ongeveer 0,015% van alle waterstofatomen is deuterium. De meest voorkomende isotoop van waterstof is protium 1H. Deuterium is in 1932 door Harold Urey ontdekt. Er werd hem hiervoor in 1934 de Nobelprijs voor Scheikunde toegekend.