Diamant

Zie Diamant (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Diamant.

Diamant
Tot briljant geslepen diamanten
Mineraal
Chemische formule	C
Kleur	kleurloos, wit, grijs, zwart, blauw, bruin, geel, oranje, roze, rood, paars, groen
Streepkleur	wit
Hardheid	10 (per definitie)
Gemiddelde dichtheid	3,51 kg/dm3
Glans	diamantglans
Opaciteit	doorzichtig tot doorschijnend
Breuk	schelpvormig tot splinterig
Splijting	111 (perfect in alle richtingen)
Habitus	l
Kristaloptiek
Kristalvlakken	kubisch
Brekingsindices	2,417
Dubbele breking	geen
Fluorescentie	zeer verschillend
Luminescentie	blauw, groenachtig
Overige eigenschappen
Veredeling	bestraling, vaak in combinatie met temperatuurveranderingen, diffuse kleuring van het oppervlak
Lijst van mineralen
Portaal    Aardwetenschappen

Diamant (Oudgrieks: ἀδάμας of adamas, "onverslaanbaar") is een allotrope verschijningsvorm van koolstof die als delfstof aangetroffen wordt, maar ook in laboratoria gemaakt kan worden. In diamant hebben de koolstof-koolstofbindingen een viervlakstructuur waardoor de atomen in drie dimensies gebonden zijn; dit verklaart deels de hardheid waar het mineraal zijn naam aan dankt. Daarentegen heeft grafiet, de koolstofvorm die op aarde het meest voorkomt, een vlakke kristalstructuur waardoor het veel zachter is en schilferende laagjes vormt. Diamant is voor zover bekend het hardste materiaal dat in de natuur voorkomt en is dan ook het ijkpunt voor hardheid 10 op de hardheidsschaal van Mohs. Slechts enkele industrieel vervaardigde, eveneens uit zuivere koolstof opgebouwde materialen zijn harder. Dit maakt dat diamanten gewild zijn in de industrie en allerlei toepassingen kennen. Specifieke bewerkingen van diamanten maken deze daarnaast aantrekkelijk voor het maken van sieraden.