Donkere materie

Fysische kosmologie
Algemeen universum · oerknal · leeftijd van het heelal · chronologie van het heelal
Vroege universum inflatie · oerknal-nucleosynthese · kosmische achtergrondstraling
Uitbreidend universum roodverschuiving · wet van Hubble · metrische uitdijing van de ruimte · Friedmann-vergelijking · FLRW metriek
Structuur formatie vorm van het heelal · vlak heelal · torusvormig heelal
Toekomst van het heelal uiteindelijk lot van het heelal
Onderdelen donkere energie · donkere materie
Experimenten Sloan Digital Sky Survey · Planck Observatory · Wilkinson Microwave Anisotropy Probe

Donkere materie is een hypothetische soort materie in het heelal die met optische middelen niet kan worden waargenomen, dus niet via de elektromagnetische straling die de aarde bereikt, kan worden gedetecteerd. Daarom wordt het donkere materie genoemd, om het van de zichtbare materie te onderscheiden. Op grond van verschillende voorbeelden, die in het artikel aan bod komen, wordt gedacht dat de totale hoeveelheid massa en energie van het heelal bestaat uit:^[1]

• 68% donkere energie
• 27% donkere materie
• 5% normale materie, de baryonen

Alles dat wij in staat zijn waar te nemen, alle materie die wij op een of andere manier kunnen detecteren, wordt baryonische materie genoemd. Dat is het verschil tussen baryonische en donkere materie. Donkere materie is in ieder geval noch voor de elektromagnetische, noch voor de sterke kernkracht gevoelig. Er is nog nooit, met geen enkel natuurkundig experiment enige vorm van donkere materie waargenomen.

Er zijn desondanks verschillende zwaarwegende argumenten om aan te nemen dat er donkere materie is, die zwaartekracht op baryonische materie uitoefent. Daar wordt in dit artikel over geschreven. De theorie van de donkere materie om de bewegingen te verklaren is in overeenstemming met de relativiteitstheorie, dus ook met de theorie van de zwaartekracht.

De planeet Neptunus is in 1846 door Johann Galle aan de hand van berekeningen door Urbain Le Verrier ontdekt.

1. ↑ M Francis. First Planck results: the Universe is still weird and interesting, 21 maart 2013. voor Ars Technica