Een Duits kenteken is een kenteken van een voertuig uit Duitsland. Het bestaat uit cijfers en letters. Het kenteken begint met de Kfz-code, van Kraftfahrzeug, een lettercode die de plaats van registratie aangeeft (vaak een district). Overheidsinstanties hebben soms een eigen letter, zoals de Y (Bundeswehr).
Na de plaatscode komen een of twee letters en twee tot vier cijfers. Het totale aantal tekens is minimaal vier (Met uitzondering van sommige politici). In sommige kleinere plaatsen is het aantal cijfers beperkt tot drie. Sinds 26 september 2015 staat bij elektrische auto's en sommige hybride voertuigen de letter E achteraan het kenteken.[1]
Sinds juli 2012 is het binnen de deelstaat Noordrijn-Westfalen mogelijk het kenteken, inclusief de plaatscode, bij verhuizing naar een andere registratieplaats te houden. Sinds 1 januari 2015 kan dat in heel Duitsland.
Een overzicht van de Duitse kentekens is te vinden in de lijst van Duitse kentekens.