Dyscalculie

Voor het gelijknamige lied, zie Dyscalculie (lied)

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Dyscalculie
Kinderen met dyscalculie hebben baat bij uitgebreide inoefening en veel positieve feedback
Coderingen
ICD-10	F81.2, R48.8
ICD-9	315.1, 784.69
Portaal    Geneeskunde

Dyscalculie is een leerstoornis op het gebied van rekenen. Het woord dyscalculie komt uit het Grieks en Latijn en betekent: slecht kunnen rekenen. Het voorvoegsel "dys" komt uit het Grieks en betekent "verstoord". "Calculie" komt uit het Latijn en betekent "rekenen". Dyscalculie is een stoornis die gekenmerkt wordt door hardnekkige problemen met het leren en het vlot en correct oproepen en toepassen van reken-wiskundekennis.^[1] De rekenproblemen mogen niet veroorzaakt zijn door slecht onderwijs of didactische verwaarlozing. In dat geval wordt er niet gesproken van dyscalculie, maar van een rekenprobleem. De oorzaak moet dus bij het kind liggen en niet in de omgeving. Dyscalculie komt ongeveer even vaak voor als dyslexie.^[1] Ongeveer 10% van alle kinderen heeft rekenproblemen en ongeveer 3.7% van alle kinderen, adolescenten en volwassenen heeft dyscalculie.^[2] De grens tussen rekenproblemen en dyscalculie is soms moeilijk te trekken. Uit onderzoek blijkt dat er een samenhang is tussen dyscalculie en dyslexie.^[1] Ook disharmonie in het IQ, zwak ruimtelijk inzicht en problemen met de aandacht zijn factoren die de ontwikkeling naar vloeiend rekenen kunnen belemmeren.^[3]

1. ↑ ^{a b c} Ruijssenaars, A.J.J.M., Van Luit, J.E.H. & Van lieshout, E.C.D.M. (2004). Rekenproblemen en dyscalculie. Rotterdam: Lemniscaat.
2. ↑ (en) Haberstroh, Stefan, Schulte-Körne, Gerd (15 februari 2019). The Diagnosis and Treatment of Dyscalculia. Deutsches Ärzteblatt international . ISSN:1866-0452. PMID: 30905334. PMC: 6440373. DOI:10.3238/arztebl.2019.0107.
3. ↑ Milikowski, M. (2012). Dyscalculie en rekenproblemen. 20 obstakels en hoe ze te nemen. Amsterdam: Boom.