جمهوريّة مصرالعربيّة Jumhūriyat Miṣr al-`Arabīyah | ||||
---|---|---|---|---|
Basisgegevens | ||||
Officiële taal | Arabisch | |||
Hoofdstad | Caïro | |||
Regeringsvorm | Republiek | |||
Staatshoofd | President Abdul Fatah al-Sisi | |||
Regeringsleider | Premier Moustafa Madbouly | |||
Religie | Islam ca. 90% Christendom 10%[1][2][3][4] | |||
Oppervlakte | 1.002.000 km²[5] (0,6% water) | |||
Inwoners | 72.798.031 (2006)[6] 104.124.440 (2020)[7] (103,9/km² (2020)) | |||
Bijv. naamwoord | Egyptisch | |||
Inwoneraanduiding | Egyptenaar (m./v.) Egyptische (v.) | |||
Overige | ||||
Volkslied | Biladi, Biladi, Biladi | |||
Munteenheid | Egyptisch pond (EGP)
| |||
UTC | +2 Zomers: UTC+3 | |||
Nationale feestdag | 23 juli | |||
Web | Code | Tel. | .eg | EGY | 20 | |||
Voorgaande staten | ||||
| ||||
Detailkaart | ||||
| ||||
Portaal Landen & Volken
|
Egypte (uitspraak: [eˈɣɪptə]; Arabisch: مصر, Miṣr), officieel de Arabische Republiek Egypte (Arabisch: جمهوريّة مصر العربيّة, Jumhūriyat Miṣr al-`Arabīyah; ⓘ), is een semipresidentiële republiek gelegen in het noordoosten van Afrika en het zuidwesten van Azië. De hoofdstad is Caïro. Egypte grenst aan de Middellandse Zee in het noorden, de Gazastrook en Israël in het noordoosten, de Rode Zee in het oosten, Soedan in het zuiden en Libië in het westen.
Egypte heeft een oppervlakte van 1.001.450 km². Met meer dan 100 miljoen inwoners is Egypte het meest bevolkte land in Noord-Afrika, het Midden-Oosten en de Arabische wereld en het op twee na meest bevolkte land van Afrika (na Nigeria en Ethiopië). De overgrote meerderheid van de bevolking woont in stedelijke centra als Caïro of Alexandrië of in de buurt van de vruchtbare oevers van de rivier de Nijl, een gebied van ongeveer 40.000 vierkante kilometer, waar het enige landbouwland van Egypte wordt gevonden. De rest van het land (veruit het grootste deel) wordt bedekt door woestijnen als de Sahara en de Sinaï.
Het Oude Egypte was een van de vroegste beschavingen ter wereld en is in het huidige Egypte nog terug te zien in de vorm van enkele beroemde bouwwerken, zoals de Sfinx en de piramiden van Gizeh en de archeologische sites rond Luxor. Het rijke culturele erfgoed van Egypte maakt integraal deel uit van zijn nationale identiteit, die verschillende buitenlandse invloeden heeft gekend.
Van de 16e tot het begin van de 20e eeuw werd Egypte geregeerd door buitenlandse keizerlijke machten. In 1922 werd het deels onafhankelijk van het Britse Rijk als een monarchie. Na de revolutie van 1952 verdreven de Egyptenaren de Britse soldaten en bureaucraten die het eigenlijk nog altijd voor het zeggen hadden in het land en nationaliseerden het door de Britten bezette Suezkanaal. Koning Farouk werd afgezet en Egypte werd een republiek. Gedurende de tweede helft van de 20e eeuw onderging Egypte sociale en religieuze conflicten en politieke instabiliteit en vocht ze verschillende gewapende conflicten met Israël. In 1978 tekende Egypte de Camp Davidakkoorden, trok zich officieel terug uit de Gazastrook en erkende Israël. Het land staat nog steeds voor problemen als politieke onrust, waaronder de revolutie van 2011 en de nasleep daarvan, terrorisme en economische onderontwikkeling.
Internationaal gezien is Egypte lid van onder meer de Verenigde Naties, de WTO en de Arabische Liga, waarvan het hoofdkantoor zich in Caïro bevindt. De islam is de officiële religie van Egypte en het Arabisch de officiële taal.