Einsteinium-253

Einsteinium-253
Kwartsbuis met ongeveer 300 µg einsteinium-253
Algemeen
Element	einsteinium (Es)
Nuclide	253Es
Aantal protonen	99
Aantal neutronen	154
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa	253,084824697 u
Spin	7/2+
Bindingsenergie	7,452874 MeV
Massaoverschot	79,013697 MeV
Vervalgegevens
Halveringstijd	20,474537 dagen
Vervalenergie	6,73916 MeV
Isotopen van einsteinium
Portaal    Scheikunde Natuurkunde

Einsteinium-253 of ²⁵³Es is een onstabiele radioactieve isotoop van einsteinium, een actinide en transuraan element. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor.

Einsteinium-253 kan ontstaan door radioactief verval van californium-253, fermium-253 of mendelevium-257.

${\displaystyle {\ce {{^{253}_{98}Cf}->{^{253}_{99}Es}+{e^{-}}+{\bar {\nu }}_{e}}}}$

${\displaystyle {\ce {{^{253}_{100}Fm}->{^{253}_{101}Md}+{e^{-}}+{\bar {\nu }}_{e}}}}$

${\displaystyle {\ce {{^{257}_{101}Md}->{^{253}_{99}Es}+\,_{2}^{4}\alpha }}}$

Einsteinium-253 was de eerste isotoop van het element die ontdekt werd. In 1952 deden Albert Ghiorso van de Universiteit van Californië - Berkeley en G.R. Choppin van het Los Alamos National Laboratory onderzoek naar puin dat was achtergebleven na de eerste test met waterstofbommen (Operation Ivy). Zij ontdekten de isotoop ²⁵³Es die was ontstaan uit de fusie van een uraniumkern met 15 neutronen. Vanwege van de Koude Oorlog werden de bevindingen geheimgehouden tot 1955.