Elektronische muziek

Telharmonium, ontworpen door Thaddeus Cahill 1897
Trautonium, 1928

Elektronische muziek is een verzamelterm voor muziek die gemaakt is met elektronische muziekinstrumenten. Elk geluid dat wordt geproduceerd door een elektronisch apparaat kan elektronisch genoemd worden. Zelfs in muziek die hoofdzakelijk akoestisch gespeeld wordt, kan het gebruik van elektronische versterkers ervoor zorgen dat de muziek gelinkt wordt met de term "elektronisch muziek", zoals in bepaalde jazz- en folkmuziek wel gebeurt. Waar men halverwege de 20e eeuw met de term elektronische muziek nog doelde op de experimenten met elektronische instrumenten, die in contrast stonden met populaire of klassieke muziek, is de term tegenwoordig een uitgebreide losse verzamelnaam geworden, waar een groot aantal van de populaire, underground, experimentele of andere muziek in kan worden ondergebracht.

Als muziekgenre, zoals die gebruikt wordt door muziekcritici of door marketing, duidt de term elektronische muziek meestal op muziek die hoofdzakelijk door elektronische apparaten zoals synthesizers, samplers, computers en drummachines wordt gemaakt. Theoretisch gezien kan de muziek nog om het even welk ander instrument bevatten. Met elektronische muziek kan men ook naar computermuziek verwijzen, omdat software toelaat dat geluiden digitaal en gemakkelijk verwerkt en bewerkt worden.

De wetenschap van de muzikale klank die ook de elektronische muziek bestudeert heet sonologie.[1] In Nederland wordt het vak gedoceerd aan het Instituut voor Sonologie in het Koninklijk Conservatorium van Den Haag.[2]

  1. de Kruiff, Jan, Musicalifeiten, de grootste kennisdatabank voor klassieke muziek, Elektronische muziek en elektronische muziekinstrumenten. Gearchiveerd op 20 november 2015. Geraadpleegd op 27 juni 2023.
  2. Kunstbus, Sonologie. Gearchiveerd op 20 november 2015. Geraadpleegd op 19 november 2015.

Developed by StudentB