Geschiedenis van de Spaanse Nederlanden

Spaanse Nederlanden
Personele unie van lenen in het Heilige Roomse Rijk
Gebiedsdeel van de Spaanse Habsburgers
 Geschiedenis van de Habsburgse Nederlanden 1556 – 1715 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden 
Geschiedenis van de Oostenrijkse Nederlanden 
(Details) (Details)
Kaart
Kaart van de Zeventien Provinciën met in rood de lijn de van de scheiding tussen de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden in 1648
Kaart van de Zeventien Provinciën met in rood de lijn de van de scheiding tussen de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden in 1648
Algemene gegevens
Hoofdstad de facto: Brussel
Bevolking circa 3.000.000
Talen Diets/Nederlands, Waals, Luxemburgs, Frans (elite)
Religie(s) Rooms-katholicisme, protestantisme (verboden)
Munteenheid Gulden
Regering
Regeringsvorm Monarchie
Dynastie Huis Habsburg
Spaanse lijn (1556-1598)
Staatshoofd de facto: landsheer
Plv. staatshoofd Landvoogd
Geschiedenis van België

Tijdlijn · Bibliografie


..Naar voormalige koloniën

Portaal  Portaalicoon  België
Portaal  Portaalicoon  Geschiedenis
Staatkundige geschiedenis van de Nederlanden
Noordelijke Nederlanden Zuidelijke Nederlanden Heilige Roomse Rijk &
Duitse Bond
Gouwen van Midden-Francië Gouwen van Midden-Francië Gouwen van Oost-Francië

Gelre

Utrecht

Friesland

Groningen

Ommelanden

Holland

Zeeland

Vlaanderen

Brabant

Henegouwen

(e.a.)

Luik

Loon

Stavelot-Malmedy

Ravenstein

Horn

Thorn

Bouillon

Gronsveld

(e.a.)

1384
Bourgondische Nederlanden
1482
Habsburgse Nederlanden
1543
Zeventien Provinciën
(vanaf 1566 in opstand)
1588
Republiek
der Zeven Verenigde Nederlanden
1585
Spaanse Nederlanden
1713
Oostenrijkse Nederlanden
1795
Bataafse Republiek
1794
Eerste Franse Republiek
1806
Koninkrijk Holland
1810 1804
Eerste Franse Keizerrijk
1813
Vorstendom der Nederlanden
1814
Generaal-
gouvernementen
1815
Verenigd Koninkrijk
der Nederlanden
1815
Groot­hertogdom Luxemburg

1839
Hertogdom Limburg

1830 (1866)
Koninkrijk der Nederlanden


1830
Koninkrijk België


1848 & 1867
Groot­hertogdom Luxemburg

De geschiedenis van de Spaanse Nederlanden beschrijft de periode vanaf 1556 in de Habsburgse Nederlanden, toen deze na de abdicatie van keizer Karel V als erfgebied toekwamen aan diens zoon, koning Filips II van Spanje, en de Spaanse Nederlanden gingen heten. Deze periode loopt tot 1715, toen de overgebleven Zuidelijke Nederlanden als Oostenrijkse Nederlanden onder het gezag van de 'Oostenrijkse' keizer kwamen.

Het zijn honderdvijftig bewogen jaren in de geschiedenis van de Lage Landen geweest, waarin de strijd tussen particularisme en centralisatie gepaard ging aan een strijd tussen autonomie en monarchie, en telkens de laatste de overhand kreeg. In de tweede helft van de zestiende eeuw ontstond de Nederlandse Opstand, die tot opsplitsing van het voornamelijk calvinistisch geworden noorden en het katholiek gebleven zuiden leidde. Vanaf 1581 gingen de Noordelijke Nederlanden een eigen koers varen, terwijl de Katholieke of Zuidelijke Nederlanden hun instellingen en tradities bewaarden en loyaal bleven aan de koning, of daartoe (met militair geweld) gedwongen werden. Daarbij behielden ze in ruime mate hun autonomie, met eigen rechtssysteem, raden en belastingcontrole. De buitenlandpolitiek werd voornamelijk door de Spaanse troon bepaald via de Staatsraad (Consejo de Estado). Omdat ze een buffer vormden tussen protestantse en katholieke gebieden, waren de tien zuidelijke Nederlandse gewesten op het Europese toneel geregeld inzet van oorlogen en tegelijk de plaats waar die zich afspeelden. Het gevolg was een voortdurend verleggen van grenzen en vaak verregaande opdeling, met algemene ontreddering als eindresultaat, ondanks een tijdelijke opbloei van zowel kunsten als handel en nijverheid en intellectuele vooruitgang - voornamelijk in de zeventiende eeuw - toen ook de economie opnieuw op gang kwam.

De scheiding van de Nederlanden was aanvankelijk niet cultureel bepaald, maar vooral een gevolg van militaire en geografische omstandigheden. Na de opsplitsing werd de religieuze invloed bepalend voor verdere culturele verwijdering in de loop van de zeventiende eeuw. Terwijl de Republiek met de Vrede van Münster (1648) uit het Heilige Roomse Rijk trad, bleven de Zuidelijke Nederlanden al die tijd in het rijksverband.

Als uitkomst op de Spaanse Successieoorlog verdeelde het Verdrag van Utrecht (1713) de Spaanse erfenis en kwamen de Spaanse of 'koninklijke' Nederlanden onder het gezag van Oostenrijkse Habsburgers, die in die tijd ook de keizers van het Heilige Roomse Rijk leverden. Zij staan vervolgens bekend als de Oostenrijkse of 'keizerlijke' Nederlanden (Latijn: Belgium Austriacum, in tegenstelling tot de Republiek: Belgium Foederatum).


Developed by StudentB