Geschiedschrijving

Geschiedschrijving of historiografie is de geschreven interpretatie van het verleden of de geschiedenis. Een groot gedeelte van het verleden is volledig onbekend doordat het letterlijk en figuurlijk spoorloos verdwenen is. Geschiedschrijving is altijd een interpretatie. De historicus schrijft een gestructureerde tekst, op basis van een keuze uit het tot zijn beschikking staande bronnenmateriaal. Een zekere mate van subjectiviteit is daarbij onvermijdelijk, omdat de geschiedschrijver het te behandelen onderwerp vanuit zijn eigen wereld, vanuit zijn eigen opvattingen en zijn eigen maatschappelijke situatie benadert: het principe van de standplaatsgebondenheid.

De geschiedfilosofie reflecteert op de manier waarop geschiedschrijving tot stand komt.

In academische kringen wordt met 'historiografie' vaak de studie naar de geschiedschrijving zelf bedoeld: de geschiedenis van de geschiedschrijving. Na 1970 brak deze historiografie in engere zin, onder invloed van het postmodernisme, door als volwaardig historisch vakgebied.