Gil Scott-Heron | ||||
---|---|---|---|---|
Scott-Heron in 2010
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 1 april 1949 Chicago | |||
Geboorteplaats | Chicago | |||
Overleden | 27 mei 2011 (62 jaar oud) New York[1] | |||
Overlijdensplaats | New York | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1969—2011 | |||
Genre(s) | Soul, jazz poetry, gesproken soul, jazz-funk, rap | |||
Beroep | Dichter, zanger, songwriter, schrijver | |||
Instrument(en) | Stem, keyboard, gitaar | |||
Invloed(en) | Langston Hughes, Mose Allison, John Coltrane, Malcolm X, Richie Havens, Otis Redding, Jose Feliciano, Billie Holiday, Huey Newton, Nina Simone, Brian Jackson | |||
Label(s) | RCA, Flying Dutchman, Strata East, Arista, TVT, XL Recordings | |||
Act(s) | Brian Jackson, Ron Holloway, Musicians United for Safe Energy, Black and Blues | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Gil Scott-Heron (Chicago, 1 april 1949 - New York, 27 mei 2011[2]) was een Amerikaanse dichter, muzikant en schrijver. Hij was de zoon van de Jamaicaanse profvoetballer Gilbert Heron (1922-2008) die begin jaren 50 in Groot-Brittannië speelde. Hij zong en speelde elektrische piano en gitaar.
Scott-Herons muziek werd beïnvloed door jazz, funk en soul en beïnvloedde op zijn beurt weer verschillende generaties hiphopartiesten. Zijn teksten zijn sterk politiek geladen en getuigen van sympathieën met de Black Powerbeweging.