Back Golf van Biskaje Afrikaans Golfo de Bizcaya AN خليج غشكونية Arabic خليج بسكاى ARZ Golfu de Bizkaia AST Biskay körfəzi Azerbaijani بیسکای کؤرفزی AZB Бискай ҡултығы Bashkir Біскайскі заліў Byelorussian Біскайская затока BE-X-OLD
| Golf van Biskaje | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Locatie | Europa, bij Frankrijk en Spanje | |||
| Zee | Atlantische Oceaan | |||
| Oppervlakte | 223.000 km² | |||
| Diepte (max.) | 4735 m | |||
| Diepte (gem.) | 1744 m | |||
| Foto's | ||||
.jpg)
| ||||
Algenbloei vanuit de ruimte gezien
| ||||
| ||||
De Golf van Biskaje, Spaans: Golfo de Vizcaya, Frans: Golfe de Gascogne, Occitaans: Golf de Gasconha, Baskisch: Bizkaiko Golkoa, is een zeeboezem tussen Frankrijk en Spanje die zich uitstrekt van Bretagne tot de noordkust van Spanje. Het is een deel van de Atlantische Oceaan en ligt ten zuiden van de Keltische Zee. De golf is naar de Spaanse provincie Biskaje genoemd.
Het zuidelijk deel wordt ook wel Cantabrische Zee genoemd, naar Cantabrië; deze naam, Mar Cantábrico, is in Spanje zelfs gebruikelijker dan Golfo de Vizcaya, behalve in het Baskenland.
Het Internationale Hydrografische Organisatie heeft de grenzen van de Golf van Biskaje als volgt gedefinieerd, een lijn van:[1]
- Cap Ortegal in noordwest Spanje (43° 46′ NB, 7° 52′ WL) naar
- Penmarch Point aan de zuidkust van het schiereiland Bretagne (47° 48′ NB, 4° 22′ WL).
Het heeft hiermee een oppervlakte van circa 223.000 km².
De belangrijkste havensteden aan de Golf van Biskaje zijn in Frankrijk: Lorient, Bordeaux, Bayonne en in Spanje: Pasaia, San Sebastian, Bilbao en Santander.
De golf kent een ondiep deel in het noordoosten, onderdeel van het continentaal plat, en een diep deel in het zuidwesten. De grootste diepte ligt op 4735 meter onder de zeespiegel en het gemiddelde op 1774 meter.[2] Door de combinatie van de overwegende windrichting en de zeestromingen wordt de golf in de zeevaart als behoorlijk gevaarlijk beschouwd, althans voor kleine en middelgrote vaartuigen.
In maart en april komt in de golf algenbloei voor, aan de oppervlakte drijven wolken fytoplankton.[3]
- ↑ (en)
International Hydrographic Organization Limits of Oceans and Seas (1953), p.13, geraadpleegd op 10 juni 2022. Gearchiveerd op 14 oktober 2018.
- ↑ (en) The Encyclopedia of Earth Bay of Biscay, geraadpleegd op 11 juni 2022. Gearchiveerd op 21 januari 2022.
- ↑ (en) Earthobservatory NASA Bay of Biscay in Bloom, 16 mei 2004, geraadpleegd op 10 juni 2022
