Graafschap Tripoli | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
Kaart | |||||
Kaart van het Graafschap Tripoli (oranje) en omliggende kruisvaardersstaten, 1135 | |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Tripoli | ||||
Talen | Latijn Oudfrans Italiaans (Arabisch en Grieks ook gebruikelijk) | ||||
Religie(s) | rooms-katholiek | ||||
Regering | |||||
Staatshoofd | Graaf | ||||
Geschiedenis | |||||
- Beleg van Tripoli | 12 juli 1109 | ||||
- Val van Tripoli | 26 april 1289 |
Het graafschap Tripoli was een kruisvaardersstaat tijdens de middeleeuwen in het gebied dat tegenwoordig Libanon heet. Enkele bekende steden maakten deel uit van deze staat, zoals Safita, Tartous en Tripoli. De kruisvaardersstaat werd veroverd en gecreëerd door de christelijke strijdkrachten in 1109. Officieel stond het graafschap onder leiding van Bertrand van Toulouse als vazal van Boudewijn I, koning van Jeruzalem. In de 13e eeuw werd het graafschap een provincie van het vorstendom Antiochië. Halverwege 1250-1260 sloot Bohemund VI een bondgenootschap met de Mongoolse leiders, en schonk daarbij soldaten voor hun leger. De sultan Qalawun van de mammelukken antwoordde met een aanval op Tripoli en Antiochië, waarna de voormalige kruisvaardersstaten opgingen in de moslimwereld. De Val van Tripoli, waarbij de gehele christelijke bevolking werd uitgemoord, vond plaats op 28 april 1289.[1]