Heksenjacht

Een heksenjacht heeft primair betrekking op het vervolgen van vermeende heksen. Daarnaast wordt de term gebruikt voor een hetze ten aanzien van afwijkende meningen die het meedogenloos vervolgen van groepen personen tot gevolg heeft.^[1]

De klassieke periode van heksenvervolgingen in Europa en Noord-Amerika valt in de Vroegmoderne Tijd tussen circa 1480 en circa 1700. In dit woelige tijdperk, waarin ook de reformatie en de Dertigjarige Oorlog plaatsvonden, werden naar schatting 40.000 tot 100.000 personen als heks geëxecuteerd.^[2] De laatste executies van heksen vonden in Europa plaats in de 18e eeuw. In Groot-Brittannië maakte de Witchcraft Act van 1735 het vervolgen van heksen tot een strafbaar feit. In Duitsland bleef hekserij bij wet verboden tot in de late 18e eeuw.

Hedendaagse heksenjachten worden nog steeds gemeld uit Sub-Saharisch Afrika, India en Papoea- Nieuw-Guinea. Officiële wetgeving tegen hekserij is nog steeds van kracht in Saoedi-Arabië en Kameroen.

1. ↑ Van Dale:Heksenjacht
2. ↑ De meest voorkomende schattingen spreken over 40.000 tot 60.000 doden. Brian Levack (The Witch Hunt in Early Modern Europe) vermenigvuldigde het aantal bekende Europese heksenprocessen met het gemiddeld aantal veroordelingen en executies, en kwam zo aan het cijfer 60.000. Anne Lewellyn Barstow (Witchcraze) paste Levacks schatting aan om rekening te houden met verloren verslagen van rechtszaken, wat haar schatting bracht op 100.000 doden. Ronald Hutton (Triumph of the Moon) stelt dat Levacks schatting hier reeds rekening mee hield en brengt het aantal na herziening op ongeveer 40.000