Back Mannheimer Akte German Mannheimer Akte English Convención de Mannheim Spanish Convention de Mannheim French 改正ライン川船舶航行法 Japanese
De Herziene Rijnvaartakte is een op 17 oktober 1868 te Mannheim gesloten verdrag. Op Nederland rust de verplichting om op basis van dit verdrag in de Centrale Commissie voor de Rijnvaart-verband vastgestelde reglementen één-op-één over te nemen in de nationale regelgeving.[1]
Het verdrag vervangt het op 31 maart 1831 tussen de regeringen der oeverstaten gesloten Rijnvaartverdrag, dat sindsdien talrijke wijzigingen had ondergaan en waarvan een deel van de bepalingen, die het bevatte, niet meer in overeenstemming waren met de toestand van de scheepvaart. Het verdrag staat bekend als de Akte van Mannheim. Algemeen wordt aangenomen dat de welvaart in Europa voor een flink deel kan worden toegeschreven aan dit verdrag, omdat het het beginsel der vrijheid van de scheepvaart op de Rijn met betrekking tot de handel, en daarmee een vrije en gemeenschappelijke transportmarkt regelt. Ondanks de sinds die tijd onderling gevoerde oorlogen en het feit dat tegenwoordig heel veel Europese zaken worden geregeld in de Europese Unie, houdt dit verdrag al meer dan 150 jaar stand.
Deze Overeenkomst, opgesteld in een enkel exemplaar, is uitsluitend in de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal en wordt bewaard in het archief van de Centrale Commissie voor de Rijnvaart (CCR). In geval van verschil is de Franse tekst doorslaggevend. Maar tegenwoordig is naast de Duitse, de Franse en de Nederlandse taal ook het Engels een officiële taal van de Centrale Commissie, er is dus ook een Engelse tekst. Want op dit moment geldt het "Verdrag van 20 november 1963 ter herziening van de op 17 oktober 1868 ondertekende Herziene Rijnvaartakte".
Daarbij hebben de Bondsrepubliek Duitsland, het Koninkrijk België, de Franse Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-lerland, het Koninkrijk der Nederlanden en de Zwitserse Bondsstaat besloten de Herziene Akte, evenals de latere wijzigingen, gedeeltelijk te wijzigen, om de organisatie en het functioneren van de Centrale Commissie in het belang van de internationale samenwerking aan te passen aan de omstandigheden waaronder zij heden ten dage werkt, met dien verstande dat deze beperkte herziening geen inbreuk maakt op de grondbeginselen van het Rijnregime.