Huis Wittelsbach

Het huis Wittelsbach is een oud Duits vorstenhuis dat eeuwenlang de graven, hertogen en de koningen van Beieren leverde. Ze regeerden vanuit de Residentie van München.

De naam is ontleend aan de burcht Wittelsbach bij Aichach in het westen van Beieren. In het jaar 1180 krijgt graaf Otto VI van Wittelsbach het Beierse hertogdom door keizer Frederik I Barbarossa in leen als dank voor goede diensten tijdens de expedities naar Rome. Graaf Otto noemde zich vanaf dat moment hertog Otto I van Wittelsbach. Zijn zoon Lodewijk de Kelheimer huwde de weduwe van de graaf van Bogen. Hierdoor kreeg Beieren het kenmerkende blauw-wit geruite wapen. Lodewijk bouwde ook in Landshut de burcht Trausnitz.

In het jaar 1475 huwde een telg uit het geslacht Wittelsbach, George de Rijke in Landshut met de Poolse koningsdochter Hedwig. Dit huwelijk wordt sinds 1903 elke vier jaar als 'de Landshuter Hochzeit' nagespeeld.

Het geslacht Wittelsbach kenmerkt zich door talloze delingen en samenvoegingen van de verschillende takken, waardoor de bezittingen altijd weer aan een overlevende tak kwamen en bijna nooit verloren gingen. Nog een kenmerk was dat er tamelijk veel psychische stoornissen onder de Wittelbachers voorkwamen. Het bekendste voorbeeld hiervan is koning Lodewijk II van Beieren.