De Hunnen waren een confederatie van Euraziatische nomaden, waarschijnlijk van meest Altaïsche en Oeraalse afkomst, maar later ook met Oost-Germaanse onderdanen. Deze nomadenstammen, die in de 5e eeuw vanuit Centraal-Azië door Europa trokken, waren in hun tijd berucht om de verwoestingen die ze aanrichtten.
De Hunnen waren ruiternomaden, wat betekent dat ze geen vaste verblijfplaats hadden, altijd in beweging waren, en geen zware logistiek of infrastructuur bezaten die ze moesten verdedigen. Ze bestonden uit kleine groepen bekwame krijgers, die zich snel konden verplaatsen. Het Romeinse leger was gebaseerd op infanterie, de nieuwe militaire tactiek was de cavalerie.
Vele geleerden zijn het erover eens, dat we niet spreken over één volk dat over de steppen raasde en een rijk stichtte van Noord-China tot aan de Atlantische Oceaan, maar over een domino-effect van steppevolken, dat begon met het uiteenvallen van de westelijke Jin-dynastie en eindigde met Slag aan de Nadao (454); dit over een periode van meer dan honderdvijftig jaar.