Indiefolk | ||||
---|---|---|---|---|
Stilistische oorsprong | folk, indie rock, folkrock, lo-fi, folkpunk | |||
Culturele oorsprong | late jaren 1990, VS; vroege jaren 2000, Verenigd Koninkrijk | |||
Vaak toegepaste instrumenten |
akoestische + elektrische gitaar, piano, drums, banjo, mandoline, viool | |||
Populariteit | underground, beperkt mainstream-succes | |||
|
Indiefolk is een muziekgenre dat in de jaren 90 van de 20e eeuw ontstond. Het komt voort uit de indierock en werd grotendeels beïnvloed door de folk en countrymuziek. De vroege indiefolk-artiesten zijn bijvoorbeeld Lou Barlow, Beck, Jeff Buckley en Elliott Smith. Het genre is sterk verwant met freakfolk, psychedelische folk, baroquepop en New Weird America en werd ook wel lo-fi indie genoemd.[1]
De term Indie komt van het Engels woord 'independent', met het oog op het feit dat de muziek onafhankelijk van de grote platenlabels wordt gecreëerd en verspreid. Dit zegt daarom in principe meer over de productie dan de stijl van de muziek, terwijl folk (meestal wordt Amerikaanse en Britse muziek bedoeld) als genre verwijst naar muziek, die via mondelinge traditie van generatie op generatie is doorgegeven. Volgens AllMusic is folk eenvoudige, akoestische muziek die alledaagse gebeurtenissen en gewone mensen tot een mythische status verheft.