John Dewey | ||||
---|---|---|---|---|
John Dewey
(1902), Eva Watson-Schütze | ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 20 oktober 1859 Burlington | |||
Overleden | 1 juni 1952 New York | |||
Nationaliteit(en) | Verenigde Staten | |||
Beroep(en) | filosoof, psycholoog, pedagoog | |||
Zie ook | pragmatisme | |||
|
John Dewey (Burlington, 20 oktober 1859 – New York, 1 juni 1952) was een Amerikaans filosoof, psycholoog en pedagoog. Zijn werk leverde onder andere belangrijke bijdrage aan de pedagogische wetenschappen, de opvoedingsfilosofie en de filosofische stroming van het pragmatisme. Dewey wordt ook vaak beschouwd als de vader van het functionalisme[1]. Dit is een school binnen de psychologie die zich toespitst op de functie van de bewuste ervaring en het gedrag. Door sommigen wordt hij tevens genoemd als een van de belangrijkste filosofen van de 20e eeuw.[2][3][4]
In zijn pleidooi en verdediging van de democratie, beschouwde Dewey dat er op twee vlakken - scholen en de burgermaatschappij - nood aan reflectie en herziening was, met vooral het oog op het stimuleren van creativiteit en pluralisme. Dewey stelde dat volledige democratie moest worden verkregen niet alleen door uitbreiding van het stemrecht naar alle lagen van de maatschappij, maar ook door ervoor te zorgen dat er een volledig gevormde publieke opinie bestaat. Dit bereikt men door effectieve communicatie tussen burgers, deskundigen en politici, maar ook - en zo is de link gelegd met de pedagogie - door een goede opvoeding en goed onderwijssysteem. Dewey was er immers van overtuigd dat de school een samenleving in het klein was, waar kinderen werden klaargestoomd tot volwaardige burgers van de samenleving.
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Psy