De keizerskroon is een van de minst voorkomende kronen in de Nederlandse heraldiek. De steden die een dergelijke kroon op hun wapen voeren hebben hier in der tijd expliciet toestemming voor gekregen van de betreffende keizer. Meestal werd de kroon als blijk van dank of respect aan de betreffende stad verleend. Over het algemeen betreft het de Rudolfinische keizerskroon van keizer Rudolf II.
In Nederland bestaat de keizerskroon doorgaans uit drie beugels en is eveneens gevoerd tussen de beugels. De keizerskroon onderscheidt zich van de koningskroon door de voering tussen de beugels. De koningskroon heeft vijf beugels bezet met rijen parels. De beide kronen zijn wel getopt met een wereldbol waarop een breedarmig kruis. Volgens Steenkamp is een keizerskroon gevoerd van purper,[1] echter alle Nederlandse kronen zijn gevoerd van keel, of van azuur. Een gemeente voert de keizerskroon officieel in blauw: Medemblik, een aantal waterschappen voeren eveneens blauwe kronen.
- ↑ Steenkamp, J. C. P. W. A. Heraldisch Vademecum. Amersfoort: S. W. Melchior.