Het kharidjisme (of khawaridj) (Arabisch: الخوارج, al-Khawāridj, enkelv. خارجي, khāridji), ook genoemd de ash-Shurat (Arabisch: الشراة, ash-Shurāt), is een scheuring binnen de islam die ontstond in het jaar 657 in Irak. Belangrijke kenmerken van de leer zijn de nadruk op daden in plaats van dogma's en het hebben van een goede inborst als geloofsrechtvaardiging. Zij verwerpen ritualisme en corrupt leiderschap, wat in het verre verleden leidde tot meerdere opstanden tegen het heersende gezag. Ze bestreden zowel de soennieten als de sjiieten in het verleden. Ze kwamen voor het eerst in opstand tegen de kaliefen Othman en Ali en vermoordden hen daarbij ook. De kharidjieten werden vervolgd en waren daardoor gedwongen het Arabisch Schiereiland te ontvluchten. Enkel de Ibadieten die zich tegen geweld keerden wisten op het Arabisch Schiereiland in Oman te overleven. Uit de Ibadieten ontstonden de Mozabieten.