Kharoṣṭhī | ||||
---|---|---|---|---|
Kharoṣṭhī-manuscript uit het koninkrijk van Shanshan
| ||||
Algemene informatie | ||||
Type | Abugida | |||
Periode | 3e eeuw v.Chr. – 3e eeuw n.Chr. | |||
Schrijfrichting | RTL (A) / LTR (B) | |||
Verwantschap | ||||
Moederschriften | Proto-Sinaïtisch | |||
Zusterschriften | Brahmischrift, Syrisch alfabet | |||
Indeling | ||||
Unicode-subbereik | U+10A00–U+10A5F | |||
ISO 15924 | Khar, 305 | |||
|
Het Kharoṣṭhī-schrift is een schrift uit de oudheid dat in het antieke Gandhara (voornamelijk het hedendaagse Afghanistan en Pakistan) en India werd gebruikt om er Gandhari Prakrit en Sanskriet in te schrijven.[1] Ook in Centraal-Azië was het een populair schrift. De abugida was vanaf het midden van de 3e eeuw v.Chr. in gebruik, tot het rond de 3e eeuw n.Chr. in het land van oorsprong uitstierf.[1] Het schrift was onder meer in gebruik in Bactrië, het Kushanrijk, Sogdia en langs de zijderoute. Lange tijd was het Kharosthi schrift naast het Brahmi schrift in gebruik, dit zijn waarschijnlijk de oudste schriften van India. In Unicode vanaf versie 4.1.0 wordt het Kharoshti weergegeven in de reeks U+10A00–U+10A5F.