Back Koninkryk Hannover Afrikaans Reino de Hannover AN مملكة هانوفر Arabic مملكة هانوڤر ARZ Reinu de Hannover AST هانوفر شاهلیغی AZB Каралеўства Гановер Byelorussian Кралство Хановер Bulgarian Rouantelezh Hannover Breton Regne de Hannover Catalan
| Königreich Hannover | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Lid van de Duitse Bond (1815–1866) In personele unie met het Verenigd Koninkrijk (1814–1837) | ||||||
| ||||||
| Symbolen | ||||||
| ||||||
| Algemene gegevens | ||||||
| Hoofdstad | Hannover | |||||
| Oppervlakte | 37.692 km²[1] | |||||
| Bevolking | 1.305.351 (1818) 1.723.973 (1848)[1] | |||||
| Talen | Duits, Nedersaksisch, Saterfries | |||||
| Religie | Lutheranisme, Rooms-katholicisme, Gereformeerd protestantisme | |||||
| Politieke gegevens | ||||||
| Regeringsvorm | Monarchie | |||||
| Staatshoofd | Koning | |||||
| Dynastie | Huis Hannover | |||||
| ||||||
.svg){kind=small}
Het koninkrijk Hannover (Duits: Königreich Hannover) was een Duitse staat die bestond van 1814 tot 1866. Het land was lid van de Duitse Bond. Tot 1837 werd Hannover vanuit Londen in personele unie met het Verenigd Koninkrijk geregeerd. In 1837, toen een koningin de Britse troon erfde, die in Hannover niet kon opvolgen werd de personele unie beëindigd en kwam de troon aan een ander mannelijk lid van de Welfse dynastie. De hoofdstad en het hof waren gevestigd in Hannover.
Het koninkrijk Hannover lag in het noordwesten van Duitsland en was de op drie na grootste staat in de Duitse Bond. Het territorium ervan bestond uit drie delen: een centraal deel tussen de Elbe en de Wezer, een westelijk deel aan de Eems en een zuidelijk deel rond Göttingen.
Tijdens de Napoleontische oorlogen (1801–1813) werd het keurvorstendom Hannover afwisselend door Frankrijk en Pruisen bezet. Uiteindelijk annexeerde Frankrijk in 1807 het noordelijke deel en het koninkrijk Westfalen het zuidelijke deel van het keurvorstendom. Na de nederlaag van Napoleon werd het keurvorstendom hersteld en in 1814 tot koninkrijk verheven. Op het Congres van Wenen trad Hannover toe tot de Duitse Bond en werd het grondgebied sterk uitgebreid. In 1819 kreeg het land een eerste grondwet. Na een opstand in 1830 werd een nieuwe, liberale, grondwet aangenomen, die in 1837 door de koning buiten werking werd gesteld. Deze gang van zaken leidde tot het protest van de Göttinger Sieben. Ook de grondwet van 1848 bleef slechts tot 1851 geldig. Na de Oostenrijks-Pruisische Oorlog in 1866, waarin Hannover de zijde van Oostenrijk koos, werd het koninkrijk door Pruisen geannexeerd. Ondanks steun voor het herstel van het koninkrijk bleef Hannover een Pruisische provincie.