Grenzen van het Romeinse Rijk | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Grenzen van het Romeinse Rijk in 80 AD
| ||
Land | Duitsland Verenigd Koninkrijk Nederland | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Afrika | |
Criteria | ii, iii, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 430 | |
Inschrijving | 1987 (11e sessie) | |
Uitbreiding | 2005, 2008 | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Grenzen van het Romeinse Rijk – De Donaulimes (westelijk segment) | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Opgravingen op de Michaelerplatz in Wenen (2022)
| ||
Land | Duitsland Oostenrijk Slowakije | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | ii, iii, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 1608 | |
Inschrijving | 2021 (44e sessie) | |
Zouttoren in Tulln/Neder-Oostenrijk, de voormalige westelijke hoefijzertoren van het fort Comagena
| ||
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Grenzen van het Romeinse Rijk - Dacië | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Land | Roemenië | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | ii, iii, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 1718 | |
Inschrijving | 2024 (46e sessie) | |
Castra Micia in Vețel
| ||
Castra Buridava in Râmnicu Vâlcea
| ||
UNESCO-werelderfgoedlijst |
De limes (Latijn voor 'grens') is de aanduiding van de grens- en verdedigingszone van het Romeinse Rijk, hoofdzakelijk gebouwd in de periode 40 na Chr. - circa 250 na Chr. Deze liep van de Atlantische kust in Noord-Engeland via de Noordzee langs de toenmalige hoofdstroom van de Rijn en Donau naar de Zwarte Zee. Verder oostwaarts volgde de limes de Eufraat (vanaf de tijd van keizer Septimius Severus de Tigris) naar de Rode Zee. In het zuiden vormde de Sahara een natuurlijke verdedigingsbarrière tegen invallen. Delen van de limes in het Verenigd Koninkrijk (Muur van Antoninus, Muur van Hadrianus) en Duitsland (Opper-Germaans-Raetische limes) staan op de Werelderfgoedlijst, de limes in Nederland stond vanaf 2018 op de Voorlopige Lijst Werelderfgoed.[1] In 2020 werd een nominatiedossier voor de Neder-Germaanse limes aan de UNESCO aangeboden.[2][3]
In juli 2021 zijn tijdens de vergadering(en) van het Werelderfgoedcomité van de UNESCO in het Chinese Fuzhou de meest complete en best bewaarde onderdelen van de Neder-Germaanse limes de status van Werelderfgoed toegekend.[4] In deze vergadering(en) werd ook het westelijke deel van de Donaulimes in Duitsland, Oostenrijk, Slowakije op de Unesco-Werelderfgoedlijst geplaatst.[5][6] In 2024 werd de limes in Roemenië op de Werelderfgoedlijst geplaatst.[7]