Lodewijk XIV | ||
---|---|---|
Lodewijk XIV, portret in het Louvre door Hyacinthe Rigaud (1701)
| ||
Koning van Frankrijk Co-vorst van Andorra | ||
Regeerperiode | 14 mei 1643 - 1 september 1715 | |
Kroning | 7 juni 1654 in de Kathedraal van Reims | |
Regent | Jules Mazarin (tot 1661) | |
Voorganger | Lodewijk XIII | |
Opvolger | Lodewijk XV | |
Huis | Huis Bourbon | |
Vader | Lodewijk XIII van Frankrijk | |
Moeder | Anna van Oostenrijk | |
Geboren | 5 september 1638 Kasteel van Saint-Germain-en-Laye, Saint-Germain-en-Laye, Koninkrijk Frankrijk | |
Gestorven | 1 september 1715 (76) Kasteel van Versailles, Koninkrijk Frankrijk | |
Begraven | Kathedraal van Saint-Denis | |
Partner | Maria Theresia van Oostenrijk | |
Religie | Rooms-katholicisme | |
Lodewijk XIV van Frankrijk (Frans: Louis XIV;[n 1] Kasteel van Saint-Germain-en-Laye, 5 september 1638 – Kasteel van Versailles, 1 september 1715), bekend als Lodewijk de Grote (Frans: Louis le Grand) en de Zonnekoning (Frans: le Roi-Soleil), was een telg uit het koninklijke huis Bourbon. Hij was van 1643 tot aan zijn dood in 1715 koning van Frankrijk en Navarra, 72 jaar, een regeringstermijn die nog door geen enkele vorst of staatshoofd in de geschiedenis van de mensheid is overtroffen.
Lodewijk XIV was een zoon van Lodewijk XIII van Frankrijk en Anna van Oostenrijk. Na de vroegtijdige dood van zijn vader werd hij op vierjarige leeftijd koning. Kardinaal Mazarin leidde de Franse politiek tijdens de minderjarigheid van Lodewijk, waarbij hij het beleid van kardinaal de Richelieu voortzette. Op vijftienjarige leeftijd werd Lodewijk XIV gekroond, maar pas na de dood van Mazarin in 1661 nam hij het bewind zelf in handen. Met behulp van zijn ministerraad, in het bijzonder Jean-Baptiste Colbert en François-Michel le Tellier, werden centralistische hervormingen doorgevoerd in het nog feodale Frankrijk.[1] De adel raakte een aanzienlijk deel van zijn macht kwijt, in ruil voor een plaats aan het hof van de koning in het nieuwgebouwde Kasteel van Versailles. Lodewijk XIV wordt vaak gezien als het ultieme voorbeeld van een absolute vorst.[2]
Door het voeren van oorlogen met buitenlandse mogendheden, met name Spanje, het Heilige Roomse Rijk en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, wist Lodewijk XIV de noord- en zuidgrens van Frankrijk te verleggen op Duits, Nederlands en Spaans grondgebied. Door de vele oorlogen die Lodewijk voerde raakte de Franse staat nagenoeg bankroet. De Zonnekoning was een belangrijke beschermheer van de kunsten en daardoor wordt vaak aan zijn regeerperiode gerefereerd als de Grand Siècle (Grote Eeuw).[3] In deze periode floreerden kunstenaars als Molière, Racine, Rigaud, Lully en Le Nôtre.
Lodewijk XIV overleed in 1715 op 76-jarige leeftijd na een koningschap van 72 jaar. Hij werd opgevolgd door zijn achterkleinzoon Lodewijk XV, daar eerder zijn zoon en kleinzoon waren overleden en de Spaanse tak van het Huis Bourbon was uitgesloten van successie.
Citefout: Er bestaat een label <ref>
voor de groep "n", maar er is geen bijbehorend label <references group="n"/>
aangetroffen