MSX | ||||
---|---|---|---|---|
het MSX logo
| ||||
Type | industriestandaard voor homecomputers | |||
Ontwikkelaar | ASCII Corporation | |||
Serie | MSX1, MSX2, MSX2+, Turbo R | |||
Verschijning | 27 juni 1983[1] | |||
Beëindigd | 1993 | |||
Processor(s) | Zilog Z80 (8-bit) ASCII R800 | |||
|
MSX was de eerste industriestandaard voor homecomputers die onafhankelijk was van de hardwarefabrikant. Deze werd echter niet algemeen aangenomen, maar wel omarmd door fabrikanten als Philips, Sanyo, Panasonic en Sony.
De MSX-standaard werd aangekondigd door het Amerikaanse Microsoft en Japanse ASCII Corporation op 16 juni 1983 en geïntroduceerd in Japan door Kazuhiko Nishi op 27 juni van datzelfde jaar. Het werd een van de dominante computersystemen binnen de Japanse markt voor homecomputers, naast onder andere de Fujitsu FM-7, NEC PC-8801 en de Sharp X1. Daarbuiten was MSX ook redelijk succesvol in landen als Spanje, Brazilië en Nederland.
Het was een poging om alle fabrikanten onder dezelfde standaard te verenigen, zodat bijvoorbeeld Sony-randapparatuur gekocht kon worden en werkte op een computer van Philips, Canon of Toshiba, en dat de basissoftware en hardware voldeden aan een reeks eisen die ervoor zorgden dat software die volgens de standaard zijn geschreven correct op elke MSX-computer zouden werken. Fabrikanten konden naar eigen wens uitbreidingen toevoegen om klanten aan te trekken.
Er verschenen tussen 1983 en 1993 vier modellen: MSX1, MSX2, MSX2+ en MSX Turbo R. Elk systeem was achterwaarts compatibel, wat betekent dat een MSX2+ ook MSX1-software kan draaien.
Doordat de MSX-computers minder goed dan verwacht verkochten op de Amerikaanse en Britse markt (twee van de drie grootste markten in die tijd, samen met Japan), stopten fabrikanten met de productie van MSX.