Partij | Afgevaardigden | Voor | Tegen | Afwezig | |
---|---|---|---|---|---|
NSDAP | 288 | 288 | – | – | |
SPD | 120 | – | 94 | 26 | |
KPD | 81 | – | – | 81 | |
Centrum | 73 | 72 | – | 1 | |
DNVP | 52 | 52 | – | – | |
BVP | 19 | 19 | – | – | |
DStP | 5 | 5 | – | – | |
CSVD | 4 | 4 | – | – | |
DVP | 2 | 1 | – | 1 | |
DBP | 2 | 2 | – | – | |
Landbund | 1 | 1 | – | – | |
Totaal | 647 | 444 | 94 | 109 |
De Machtigingswet van 1933 (Duits: Ermächtigungsgesetz, ook bekend als Gesetz zur Behebung der Not von Volk und Reich; Nederlands: Wet tot het lenigen van de nood van volk en rijk) werd op 23 maart 1933 aangenomen door de Duitse Rijksdag en afgekondigd op 24 maart 1933. Met het aannemen van deze wet zette de Rijksdag zichzelf buiten spel. De Rijksregering kreeg met deze wet wetgevende bevoegdheden waardoor een door de nazi's gedomineerde regering vrij baan kreeg bij het realiseren van een "nationaalsocialistische maatschappij" zonder dat er nog een controlerend parlement tussenbeide kon komen. De meeste historici achten hiermee de Weimarrepubliek de facto beëindigd, maar sommigen laten deze al met het aantreden van Adolf Hitler als rijkskanselier op 30 januari 1933 eindigen. De Weimarconstitutie is de jure tot 1945 van kracht gebleven, hoewel dat uiteraard in nazi-Duitsland alleen nog maar in schijn zo was.