Máel Coluim II (Malcolm II) | ||
---|---|---|
980-1034 | ||
Koning van Schotland | ||
Periode | 1005–1034 | |
Voorganger | Kenneth III | |
Opvolger | Duncan I | |
Vader | Kenneth II | |
Dynastie | huis Alpin |
Máel Coluim II mac Cináeda, Malcolm II (ca. 950 - 25 november 1034) was Koning van Schotland vanaf 1005 tot zijn dood. Hij was de zoon van Kenneth II, zijn moeder was waarschijnlijk een vrouw uit Leinster.
In 1005 doodde Malcolm zijn voorganger Kenneth III in de slag bij Monzievaird in Strathearn. In 1006 viel hij Engeland binnen en belegerde Durham (Engeland) maar werd met grote verliezen teruggedreven door Uhtred. In 1018 behaalde Malcolm een overwinning op troepen uit Northumbria in de slag bij Carham aan de Tweed, samen met Owain de Kale van Strathclyde. Daarna kreeg de grens tussen Schotland en Nothumbria de huidige ligging. John van Fordun schrijft dat Malcolm in de eerste dagen van zijn regeerperiode een Noors leger versloeg, alhoewel dit nergens anders te vinden is. Wel maakte hij de Orkney-eilanden en Caithness, gebieden die onder Noorse invloed stonden, afhankelijk van de Schotse kroon.
In 1027 kwam Malcolm in conflict met Knoet de Grote. Aangenomen wordt dat het conflict was ontstaan tijdens de kroning van keizer Koenraad II te Rome, waar beide koningen aanwezig waren. Voor het tot een veldslag kon komen werd er echter een vrede bemiddeld door Richard II van Normandië. Op hoge leeftijd had Malcolm alleen nog dochters. Om de opvolging door zijn kleinzoons een betere kans te geven, liet hij in 1033 de troonkandidaat uit de familie van Macbeth van Schotland vermoorden.
Kinderen van Malcolm waren: