Mathilde van Engeland | ||
---|---|---|
1102-1167 | ||
Keizerin Mathilde
(1380), miniatuur uit manuscript Nero D. VII, British Library | ||
Keizerin-gemalin van het Heilige Roomse Rijk | ||
Periode | 1114-1125 | |
Voorganger | Eupraxia van Kiev | |
Opvolger | Richenza van Northeim | |
Koningin-gemalin van het Heilige Roomse Rijk | ||
Periode | 1114-1125 | |
Voorganger | Constance van Sicilië | |
Opvolger | Richenza van Northeim | |
1e opvolger voor de Engelse troon | ||
Periode | 1120-1137 | |
Voorganger | William Adelin | |
Opvolger | Eustaas IV van Boulogne | |
Vader | Hendrik I van Engeland | |
Moeder | Mathilde van Schotland |
Mathilde van Engeland (Sutton Courtenay, ca. 7 februari 1102 - Rouen, 10 september 1167) was, na overlijden van haar broer, door Hendrik I van Engeland tot zijn erfgename benoemd. Er werd voor haar een strategisch huwelijk gearrangeerd met de zoon van de Duitse keizer Hendrik IV, Hendrik V. Dit huwelijk bleef kinderloos waarop ze hertrouwde met Godfried V van Anjou. Na de dood van haar vader greep haar neef Stefanus van Blois de macht in Engeland en Normandië. Mathilde voerde een lange en verbitterde oorlog tegen Stefanus. Uiteindelijk lukte het haar na onderhandelingen, voor haar oudste zoon Hendrik Engeland en Normandië als grondgebieden te verwerven door hem als rechtmatig erfgenaam van Stefanus te laten benoemen (Verdrag van Wallingford). In Engeland werd ze Empress Maud genoemd, keizerin vanwege haar eerste huwelijk, Maud als Engelse vertaling van Mathilde, ter onderscheid van Queen Maud, de echtgenote van Stefanus.