Mini | ||||
---|---|---|---|---|
De eerst geproduceerde Morris Mini Minor (1959)
| ||||
Algemeen | ||||
Bedrijf | British Leyland | |||
Andere namen | Austin Mini Austin Se7en Innocenti Mini Leyland Mini Mini Clubman Mini Moke Morris Mini Minor Riley Elf Rover Mini Wolseley Hornet | |||
Productiejaren | 1959-2000 | |||
Klasse | miniklasse | |||
Koetswerkstijl | ||||
Opvolger | Austin Mini Metro Nieuwe MINI | |||
Verwant | ||||
Technisch | ||||
Lay-out | ||||
Motor |
0.85-1,3 liter benzinemotoren (25,4-57,6 kW)
| |||
Maten | ||||
Afmetingen (L×B×H) | 3,05-3,40×1,39-1,41×1,33-1,38 m | |||
Wielbasis | 2036-2138 mm | |||
Massa | 592-737 kg | |||
|
Mini is een kleine auto, die in de originele uitvoering als Austin Se7en en Morris Mini Minor tussen 1959 en 1970 werd geproduceerd. In 1970 werd het merk Mini geïntroduceerd en werden de twee eerdere modellen alleen nog aangeduid met 'Mini'.[1] Verwarrend is het dat men deze beide modellen vanaf 1962 als 'Mini' aanduidde, zoals met Austin Mini en Morris Mini Minor.[2]
Het was een revolutionaire en karaktervolle kleine auto die voor de British Motor Corporation (BMC) was ontworpen door Alec Issigonis (1906-1988) en die gemaakt werd in Birmingham. In deze auto werden voor die tijd nieuwe vooruitstrevende technieken toegepast, zoals een dwarsgeplaatste motor en voorwielaandrijving, een concept dat tegenwoordig veelvuldig wordt toegepast. De Mini was leverbaar met motoren van 850, 1000 en 1275 cc. Van 1964 tot 1971 hadden de Mini's het door Alex Moulton ontworpen hydraulische veersysteem met de benaming 'hydrolastic'. Daarna ging men, met name uit kostenoverweging, weer terug naar de oorspronkelijke rubber elementen voor de vering.
In 2001 presenteerde BMW, dat inmiddels eigenaar was van de merkrechten, een geheel nieuw ontworpen auto: de "New MINI". In 2007 kwam een opvolger van de New MINI op de markt, dit keer ook met een stationwagonuitvoering met karakteristieke dubbele achterdeuren, die de naam Mini Clubman heeft gekregen.