Moetazilisme

Het moetazilisme (ook mutazilisme, mu`tazilisme of mu’tazila) (Arabisch: المعتزلة) is een denkrichting in de islam die rond het midden van de 8e eeuw in Basra werd ontwikkeld door Wassil Ibn Ata^[1]. Kenmerkend voor het moetazilisme is het combineren van islamitische standpunten met aan de Griekse filosofie ontleende ideeën. Het floreerde gedurende de 8e-10e eeuw in de steden Basra en Bagdad, in het huidige Irak, gedurende de periode van de Abbasiden. De aanhangers van het moetazilisme zijn het bekendst van hun stellingname dat vanwege de perfecte eenheid en eeuwige natuur van Allah, de Koran geschapen van aard is, aangezien deze niet samen met God van dezelfde eeuwigdurende aard kan zijn^[2].

1. ↑ Wasil ibn Ata in de Britannica
2. ↑ Abdullah Saeed, The Qurʼan: an introduction,Uitg. Routledge, 2008, pag. 203