Muur van Hadrianus | ||
---|---|---|
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Grenzen van het Romeinse Rijk | ||
Land | Verenigd Koninkrijk | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | II, III, IV | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 430 | |
Inschrijving | 1987 (11e sessie) | |
Uitbreiding | 2005 en 2008 | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
De Muur van Hadrianus (Latijn: Vallum Aelium[1], Engels: Hadrian's Wall) werd gebouwd onder Hadrianus, keizer van Rome van 117 tot 138 na Chr. De keizer wilde overal in het rijk persoonlijk zijn militaire apparaat inspecteren en de provincies zelf leren kennen. Daarom reisde hij sinds 121 het gehele Romeinse Rijk door. Na een bezoek aan Britannia liet hij daar van 122 tot 128 de 117 km lange muur bouwen, die als onderdeel van de limes (versterkte grenslinie van het rijk) tot eind 4e eeuw dienstdeed. De muur liep van de Solway Firth naar de Tyne (tussen het huidige Carlisle en Newcastle) en lag enige kilometers ten zuiden van de huidige grens met Schotland. Hadrianus' opvolger keizer Antoninus Pius herhaalde dit project door vanaf 142 de noordelijkere Muur van Antoninus (Antonine Wall) aan te leggen.