Neo-impressionisme is een benaming voor een schilderstijl die in het midden van de jaren 1880 ontstond in Frankrijk met Georges Seurat en Paul Signac als belangrijkste initiators. Het neo-impressionisme gaat uit van een schildertechniek waarbij geen streken of vlakken op het doek worden aangebracht, maar stippen (pointillisme) of eventueel streepjes (divisionisme). Die stippen of streepjes werden niet meer gemengd op het palet, maar in verschillende combinaties in pure kleuren naast elkaar geplaatst.
Het neo-impressionisme ontwikkelde zich parallel aan andere postimpressionistische stromingen, zoals het syntheticisme, dat de nadruk legde op grote, vaak duidelijk omlijnde kleurvlakken. Al deze stromingen kunnen worden beschouwd als een voortgezette ontwikkeling van het impressionisme.