Neutrino

Neutrino
Samenstelling	Elementair deeltje
Generatie	Eerste, tweede of derde
Interactiekrachten	Zwakke kernkracht en gravitatiekracht
Symbool	${\displaystyle \nu _{e},\nu _{\mu },\nu _{\tau },{\bar {\nu }}_{e},{\bar {\nu }}_{\mu },{\bar {\nu }}_{\tau }}$
Ontdekt	${\displaystyle \nu _{e}}$: Clyde Cowan, Frederick Reines (1956) ${\displaystyle \nu _{\mu }}$: Leon Lederman, Melvin Schwartz en Jack Steinberger (1962) ${\displaystyle \nu _{\tau }}$: DONUT collaboration (2000)
Massa	< 18,2 MeV/c²
Elektrische lading	0 C
Spin	½

Het neutrino is een elektrisch ongeladen subatomair, elementair deeltje. Het heeft een spin van 1/2 en is daarmee een fermion.

Het neutrino is een lepton. De voornaamste wisselwerking (interactie) die neutrino's vertonen, is de zwakke kernkracht; neutrino's zijn niet gevoelig voor de sterke kernkracht of voor elektromagnetische interacties. Doordat het neutrino zo weinig wisselwerking vertoont met materie, gaat het bijna ongehinderd door gewone materie heen. Een blok lood zou een lichtjaar (circa 9,5 biljoen km) dik moeten zijn om de helft van de neutrino's die erdoorheen gaan, tegen te houden.

De meeste neutrino's die de aarde bereiken, zijn afkomstig van de zon. Per seconde wordt elke vierkante centimeter van de ruimte in de nabijheid van de aarde, die loodrecht op de richting van de zonnestralen staat, gepasseerd door 65 miljard zonneneutrino's; dit zijn elektron-neutrino's.