شرقىي تۈركىستان Sherqiy Türkistan | ||||
---|---|---|---|---|
Basisgegevens | ||||
Talen | Oeigoers, (Chinees en Kazachs zijn erkende minderheidstalen) | |||
Hoofdstad | Ürümqi | |||
Regeringsvorm | Regering in ballingschap | |||
Religie | Islam | |||
Oppervlakte | 1.660.000 km² | |||
Inwonertal | 24.870.000 (14.98/km²) | |||
Overige | ||||
Volkslied | Qurtulush Marshi | |||
Motto | تارىختىن ئەۋۋەل بىز ئىدۇق، تارىختىن كىيىن يەنە بى ("We bestonden vóór de geschiedenis en we zullen bestaan na de geschiedenis ") | |||
Munteenheid | Renminbi (CNY )
| |||
UTC | +8 | |||
Nationale feestdag | 13 en 14 november (Onafhankelijkheidsdag) [1] | |||
Voorgaande staten | ||||
| ||||
Topografie | ||||
|
Oost-Turkestan (Oeigoers: شەرقىي تۈركىستان Chinees: 东突厥斯坦) ook wel Chinees-Turkestan of Oeigoeristan is een gebied met een omstreden status in de regio Xinjiang. De hoofdstad is Ürümqi. Aan het einde van de Chinese Burgeroorlog in 1949 was Xinjiang verdeeld tussen de Kuomintang-strijdkrachten en secessionisten van de Eerste Oost-Turkestaanse Republiek. Het communistische leiderschap overtuigde beide regeringen om zich over te geven en de regering van de Volksrepubliek China te accepteren, en onderhandelde over de oprichting van provinciale overheden in Yining (Ghulja) en Dihua.[2]
Op 1 oktober 1955 wees de leider van de Volksrepubliek China, Mao Zedong, Xinjiang aan als een "Oeigoerse Autonome Regio", en creëerde daarmee een Oeigoerse identiteit in de hele regio, die de traditioneel lokale en op oases gebaseerde identiteiten moest vervangen. Hoewel de Sovjet-Unie aanvankelijk de publicaties van haar eerdere Oeigoerse studieprogramma's stopzette, heeft ze na de Sino-Sovjet-splitsing in de jaren zestig haar Oeigoerse studieprogramma nieuw leven ingeblazen als onderdeel van een "ideologische oorlog" tegen China.[3]
Oost-Turkestan was een van de oprichters van de UNPO in 1991.