Oudheid

Periodes uit de westerse geschiedenis
	Prehistorie; Oudheid Klassieke oudheid; Late oudheid; ; Middeleeuwen Vroege middeleeuwen; Hoge middeleeuwen; Late middeleeuwen; ; Renaissance; Nieuwe tijd Vroegmoderne tijd; Moderne tijd Eigentijdse geschiedenis; ; ;
Portaal	Geschiedenis ; Oudheid

De oudheid (eventueel Oudheid in gespecialiseerde teksten) is de periode binnen een beschaving die begint met de introductie van het schrift in die beschaving. De oudheid van een beschaving wordt voorafgegaan door de prehistorie, het tijdperk waarin het schrift er nog onbekend is, en soms door de protohistorie als de beschaving al eerder door andere volken beschreven is.

De geschiedenis van Europa wordt gewoonlijk in drie periodes onderverdeeld: oudheid, middeleeuwen en nieuwe tijd. Er bestaat ook een indeling in vier periodes.

Verscheidene culturen kennen een oudheid. De term wordt vooral gebruikt voor de oudheid van de Europese, West-Aziatische en Egyptische beschavingen. De gezamenlijke oorsprong hiervan ligt bij de uitvinding van het schrift in het oude Nabije Oosten, niet ver voor 3000 v.Chr.

De periode van ongeveer 750 v.Chr. tot 500 na Christus wordt vaak de klassieke oudheid genoemd. Dit begrip heeft betrekking op de Griekse en Romeinse beschavingen en laat eerdere Mesopotamische en Egyptische beschavingen buiten beschouwing.

Ook andere culturen kennen een oudheid. Voorbeelden zijn de Chinese oudheid, het Perzische Rijk en Meso-Amerika. Het oude Egypte en Mesopotamië worden vaak als voorlopers van de westerse beschaving beschouwd, maar ze worden niet tot de klassieke oudheid gerekend.