De oxidatietoestand (ook wel oxidatiegetal, oxidatiegraad, oxidatietrap of oxidatieniveau) is de mate waarin een atoom in een chemische verbinding geoxideerd is. Het is met name de hypothetische elektrische lading die het atoom in kwestie zou verkrijgen indien alle bindingen met de atomen van een andere elementsoort in die chemische verbinding 100% ionair zouden zijn.
Een atoom kan elektronen delen met andere atomen, en kan elektronen gedeeld krijgen. Deze elektronen vormen dan samen een elektronenpaar. Het elektronenpaar bevindt zich gemiddeld altijd dichter bij een van de twee atomen, namelijk, bij het meest elektronegatieve. Dit geldt niet wanneer het twee exact dezelfde atomen betreft in een symmetrische molecuul (zoals dizuurstof): er treedt geen interne ladingsherverdeling op in het molecuul en dus bezitten de atomen oxidatietoestand 0. Deze voorkeur voor elektronegatieve waarden leidt onder andere tot de verdringingsreeks der metalen.