Palast der Republik


Palast der Republik
Palast der Republik in 1977
Palast der Republik in 1977
Locatie
Locatie Schloßplatz, Mitte, Vlag van de Duitse deelstaat Berlijn Berlijn, Vlag van Duitsland Duitsland
Coördinaten 52° 31′ NB, 13° 24′ OL
Status en tijdlijn
Status Gesloopt
Oorspr. functie Volkskammer en cultureel gebouw
Start bouw 1973
Bouw gereed 1976
Opening 23 april 1976
Sluiting 19 september 1990
Afgebroken 2006-2008
Architectuur
Bouwstijl Modernisme
Bouwinfo
Architect Heinz Graffunder en de Bouwacademie van de DDR
Opdrachtgever Ministerraad van de DDR
Bouwkosten 485 - 1000 miljoen Oost-Duitse mark
Detailkaart
Palast der Republik (Berlijn)
Palast der Republik
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde
Berlijn

Het Palast der Republik was een gebouw in Berlijn, dat ten tijde van de DDR werd gebouwd om de Volkskammer en een cultuurcentrum te huisvesten. De sloop is op 2 december 2008 met het neerhalen van het laatste trappenhuis afgerond.

Het Palast der Republik werd op 23 april 1976 geopend aan de Marx-Engels-Platz, de huidige Schloßplatz (nabij Unter den Linden) in het hart van Oost-Berlijn, na een bouwtijd van 32 maanden onder leiding van architect Heinz Graffunder. Het moest een toonbeeld zijn van de vooruitgang van de DDR. Opvallend was het gebouw zeker, met grote goudkleurige spiegelende platen aan de buitenkant. Binnen werd het gebouw met talrijke grote bolvormige lampen verlicht, waardoor het de spotnaam Erichs Lampenladen of Honnies Lampenladen (de lampenwinkel van Erich Honecker) kreeg.

Voor DDR-begrippen was het gebouw zeer toegankelijk. Behalve de vergaderingen van het Oost-Duitse parlement, de Volkskammer, vonden er talrijke bijeenkomsten en concerten plaats. Ook kon men op sommige uren gebruikmaken van een publiek café-restaurant. Overigens waren de prijzen, die men daar voor verteringen moest betalen, aanzienlijk hoger dan in de 'normale' horecabedrijven. Veel DDR-burgers maakten ook van het gebouw gebruik, omdat er zich een groot aantal werkende telefooncellen in bevond, en veel mensen in de DDR geen eigen telefoon hadden.


Developed by StudentB