Een parochie (afgeleid van het Griekse paroikía, dat 'buur' betekent) is in verschillende christelijke kerken een lokale gemeenschap van gelovigen, die samenkomen in de parochiekerk. Parochies zijn meestal formeel onderdeel van een bisdom. Dat geldt voor het Nederlandstalige gebied in elk geval voor de Rooms-Katholieke Kerk en de Oud-Katholieke Kerk. Ook de meeste oosterse kerken, de anglicaanse kerken en aan Lutheraanse zijde de Zweedse Kerk kennen een indeling in parochies. In Engeland heeft het overeenkomstige begrip parish tevens een staatkundige betekenis: de civil parish. In de protestantse kerken spreekt men meestal niet van parochies maar van gemeenten.
In de katholieke kerken is de herderlijke zorg over een parochie meestal aan een pastoor toevertrouwd. De pastoor kan worden bijgestaan door een parochievicaris, beter bekend als kapelaan (in Nederland) of onderpastoor (in Vlaanderen). Een uitzondering is de eigen parochie van een bisschop, rond de kathedraal waarvan hij titularis is, maar waarvan de pastorale zorg meestal gedelegeerd is aan een plebaan.