 |
| Onderwerpen gerelateerd aan Plato |
| Plato's jeugdjaren |
| Werken |
| Ideeënleer |
| Platonische liefde |
| Plato en Griekse religie |
| Plato's theologie |
| Plato's staatkunde |
| Plato-commentaren |
| Akademeia |
| Anamnese |
| Maieutiek |
| Hermeneutiek |
| Platonisme / neoplatonisme |
| Allegorieën en metaforen |
| Atlantis |
| Allegorie van de grot |
| Het verhaal van Er |
| Ring van Gyges |
Onder Plato's theologie verstaat men zijn beredeneerde onderbouwing van een staatsgodsdienst, zoals beschreven in boek 10 van zijn late werk, de Wetten. Hierin wordt een parallel getrokken tussen de menselijke ziel en een 'wereldziel': Plato poogt 'materialistische' wereld verklaringen tegen te gaan door een bezield universum te schetsen, en tegelijk het morele relativisme van de Sofisten te vervangen door een van nature gegeven morele/religieuze orde.
Bij het onderstaande dient men zich te realiseren dat het Griekse woord theos niet dezelfde lading heeft als het woord 'God' in een monotheïstische context. 'God' en 'goddelijk' worden in het klassiek Grieks vaak gebruikt om aan te geven dat een bepaalde zaak 'verheven' is, boven het gewone, menselijke, uitstekend[1]. Het duidt ook niet noodzakelijkerwijs een 'persoonlijke' God aan; Plato spreekt zonder onderscheid de ene keer over 'God', de andere keer over 'de goden'.
- ↑ Zie bijvoorbeeld G. M. A. Grube in Plato's Thought, London, 1935, p. 150: By saying that love, or victory, is god, or, to be more accurate, a god, was meant first and foremost that it is more than human, not subject to death, everlasting. (...) Any power, any force we see at work in the world, which is not born with us and will continue after we are gone could thus be called a god..