Ralph Vaughan Williams

Ralph Vaughan Williams
Vaughan Williams in de jaren twintig
Vaughan Williams in de jaren twintig
Geboren 12 oktober 1872
Overleden 26 augustus 1958
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Jaren actief 1878-1958[1]
Stijl Klassiek en filmmuziek
Nevenberoep Dirigent
Instrument Orgel, viool, viola en piano
Leraren Charles Hubert Parry, Charles Villiers Stanford, Charles Wood, Max Bruch, Maurice Ravel
Belangrijkste werken Tuba concerto in F minor, A Sea Symphony, A Pastoral Symphony, Sinfonia antartica, Sancta Civitas, Benedicite, Five Variants of Dives and Lazarus, Five Tudor Portraits, On Wenlock Edge, Norfolk Rhapsody, Linden Lea, Fantasia on a Theme of Thomas Tallis, "The Lark Ascending", The Pilgrim's Progress, Sir John in Love
[www.rvwsociety.com Officiële website]
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Ralph Vaughan Williams ([reɪf vɔːn ˈwɪljəmz]) (Down Ampney, Gloucestershire, 12 oktober 1872Londen, 26 augustus 1958) was een Brits componist en dirigent.

Vaughan Williams wordt voornamelijk herinnerd als een sleutelfiguur in het Engels muzikaal nationalisme,[2][3][4] hoewel die positie in twijfel getrokken wordt.[5] Binnen de Engelse traditie wordt hij gezien als opvolger van zijn leraren en componisten Charles Hubert Parry en Charles Villiers Stanford en componisten van een generatie tevoren Edward Elgar en Frederick Delius,[6] maar anderen plaatsen hem eveneens in een kosmopolitische traditie samen met Claude Debussy en Maurice Ravel.[7][8] Ravel was in 1907-1908 een van Vaughan Williams' leraren tijdens een aanzienlijk verblijf in Parijs. In het algemeen wordt Vaughan Williams beschouwd als een van Engelands belangrijkste componisten.[9]

  1. Vaughan Williams-kenner Michael Kennedy noemt The Robin's Nest als Vaughan Williams eerste compositie in zijn muziekbiografie, The Works of Ralph Vaughan Williams (Londen 1964).
  2. M. Kennedy, The Works of Ralph Vaughan Williams (Londen 1964) 1-12 en 23-40.
  3. A. Frogley, "Preface", in: idem (red.), Vaughan Williams Studies (Cambridge 1996) xi-xvii, aldaar xi.
  4. J. Onderdonk, "Vaughan Williams's Folksong Transcriptions: A Case of Idealization?", in: Vaughan Williams Studies, 118-138.
  5. A. Frogley, "Constructing Englishness in Music: National Character and the Reception of Ralph Vaughan Williams, in: Vaughan Williams Studies, 3, noten 4 en 5.
  6. W. Mellers, Vaughan Williams and the Vision of Albion (Londen 1989) 1-3.
  7. D.J. Grout en C.V. Palisca, Geschiedenis van de Westerse muziek (Amsterdam 1994; editie 2008) 773-774.
  8. M. Kennedy en J. Kennedy, "Vaughan Williams, Ralph", The Oxford Concise Dictionary of Music (Oxford 2007), online editie.
  9. Ralph Vaughan Williams kreeg in 1919 een eredoctoraat in de muziek (Hon. D.Mus.) van de Universiteit van Oxford. Als reden van verlening werd aangegeven: "He had developed a style of its own which placed him in the front rank of English composers." (Op. cit. U. Vaughan Williams, R. V. W.: A Biography of Ralph Vaughan Williams [Londen 1964] 135.)

Developed by StudentB