De Rashidun (Arabisch: الخلفاء الراشدون , al-khulafā’ur-rāshidūn) oftewel de Rechtgeleide Kaliefen is een term die in de soennitische islam wordt gebruikt om de eerste vier kaliefen aan te duiden, die algemeen gezien worden als leiders die de weg van Mohammed nauwgezet gevolgd hebben, en derhalve gezien worden als een voorbeeld voor al hun opvolgers. Al deze vier waren nauw met Mohammed verbonden, en hun opvolging werd niet door erfelijkheid bepaald, hetgeen later ook als uitgangspunt diende voor opvolgingskwesties binnen de islamitische gemeenschap. Het tijdperk van de rechtgeleide kaliefen duurde van 632 tot 661.
De opvolging van de kalief ging door middel van de benoeming door de kalief, zo niet, dan werd de nieuwe kalief gekozen door de islamitische commissie, die door de kalief was samengesteld. Zo was Omar door Aboe Bakr benoemd, terwijl Oethman en Ali door de islamitische commissie waren gekozen.
De volgorde van de Rechtgeleide Kaliefen is als volgt:
Door sommigen wordt Omar ibn Abd al-Aziz, de achtste Omayyadische kalief (682-720) ook tot de rechtgeleide kaliefen gerekend. Er zijn stromingen binnen de islam die Hassan ibn Ali die een 6 maanden durend kalifaat had, ook een Rechtgeleide Kalief noemen.