Rollator

Een rollator is een hulpmiddel bij het lopen voor ouderen en mensen die vanwege een lichamelijke beperking slecht ter been zijn. De rollator biedt steun, waardoor de gebruiker minder gauw valt.

De rollator werd in 1978 uitgevonden door de Zweedse Aina Wifalk,^[1] die zelf door polio gehandicapt was. Via het Zweedse Ontwikkelingsfonds kwam ze in contact met een bedrijf dat een prototype maakte.^[2] In 1987 werd de rollator in Nederland geïntroduceerd.^[3] De naam is (waarschijnlijk) een hip neologisme; -ator is een typisch Latijnse uitgang, maar rollare is geen bestaand Latijns werkwoord.

Een rollator is meestal gebouwd van een lichtgewicht stalen buizenframe met vier (soms drie) wieltjes met rubberen bandjes. Er zijn twee handgrepen met remmen die kunnen worden vastgezet. Een rollator is meestal voorzien van een boodschappenmandje en een zitting waarop de gebruiker kan uitrusten of waarop een dienblad gemonteerd kan worden. Er bestaan zelfs rollators die eveneens als rolstoel kunnen worden gebruikt.^[4] Dit zijn voordelen die wandelstokken en krukken niet hebben. Rollators zijn ook opvouwbaar. Bij de klassieke modellen zijn steeds twee handen nodig voor het op- en uitvouwen van de rollator. Maar ondertussen zijn er al verschillende modellen waar men met één hand de rollator kan opvouwen en dat hij dicht blijft met behulp van een haakje.

De rollator vervangt steeds vaker het looprek dat al langer bestond. Een looprek behoudt echter een eigen functie, want voor mensen die door hun aandoening de neiging hebben om het loophulpmiddel voor zich uit te duwen, is een rollator soms geen bruikbare optie. Verder komen ook steeds vaker 2-in-1 oplossingen, waar bijvoorbeeld een rollator en rolstoel gecombineerd worden in één product.

1. ↑ Aina Wifalk - Moeder der Rollators, Rolnu.nl
2. ↑ (sv) Aina Wifalk - Rollatorn. Geraadpleegd op 6 november 2010.
3. ↑ Rollator: een Zweedse uitvinding - Derde Rollatorloop in Amsterdam, Geschiedenis 24, 17 september 2012
4. ↑ Rollz