Romulus en Remus

Voor de planeten uit Star Trek, zie Romulus en Remus (Star Trek).

Romulus
Koning van Rome
Periode	753-716 v.Chr. (?)
Voorganger	geen
Opvolger	Numa Pompilius

Romulus en Remus zijn in de Romeinse mythologie de tweelingzonen van Mars en Rhea Silvia (ook Ilia genoemd) en stichters van Rome. De stichting wordt in de legende gedateerd op 21 april 753 v.Chr.

Het verhaal over de stichting van Rome werd voor het eerst opgetekend in de 1e eeuw voor Christus door Vergilius in zijn epos Aeneis. Romulus en Remus zouden de nakomelingen zijn van de Trojaan Aeneas. Aeneas ontsnapte met zijn vader Anchises en zijn zoon Ascanius uit het brandende Troje en belandde na veel omzwervingen aan de rivier de Tiber in Italië.

Een van zijn nakomelingen, de priesteres en Vestaalse maagd Rhea Silvia, was zwanger van de oorlogsgod Mars (Titus Livius zegt in zijn Geschiedenis van Rome dat zij verkracht werd en dat ze Mars als vader aanduidde omdat het eerbaarder was om een god als verwekker te noemen). Nadat zij was opgesloten, werden Romulus en Remus in een voederbak in de Tiber geworpen, waarna ze werden gevonden en gezoogd door een wolvin, de Lupa Capitolina.

Volgens de legende vermoordde Romulus zijn tweelingbroer Remus na een ruzie over de vraag wie van beiden over de nieuw gestichte stad zou gaan heersen en er zijn naam aan mocht geven. Aldus werd Romulus de eerste koning van Rome. Hij zou de naamgever zijn van de stad Rome die werd gebouwd op de Mons Palatinus.

Alhoewel het verhaal zelf als een mythe wordt beschouwd, lijkt het erop dat het jaar 753 v.Chr. een vrij goede schatting is voor het ontstaan van de polis Rome. Er was al eerder bewoning, maar rond 750 v.Chr. begon de bevolking zich pas echt te organiseren als gemeenschap.