Rote Armee Fraktion

Rote Armee Fraktion
Actief in de jaren	1968 - 1998 Formele oprichting in 1970 Laatste activiteit in 1993 Opgeheven in 1998
Hoofdkantoor	Bondsrepubliek Duitsland
Actief in	Europa, maar vooral in de Bondsrepubliek
Leider	Andreas Baader Ulrike Meinhof Gudrun Ensslin Horst Mahler
Ideologie	Communisme, Marxisme-Leninisme
Doelstelling	Gewapend verzet tegen "het systeem", Anti-kapitalisme Anti-imperialisme
Status	De RAF werd gekwalificeerd als terroristische organisatie
Methoden	Bomaanslagen en moordaanslagen
Financiering	O.a. bankovervallen

De Rote Armee Fraktion (RAF, Nederlands: Rode-Legerfractie) was de actiefste naoorlogse links-extremistische terreurgroep in het toenmalige West-Duitsland. De RAF werd door de West-Duitse overheid consequent aangemerkt als een criminele groepering met de naam Baader-Meinhof-bende. De organisatie werd in 1970 opgericht door onder meer Horst Mahler, Gudrun Ensslin en Andreas Baader, die later gezelschap kregen van Ulrike Meinhof. De groep was verantwoordelijk voor vermoedelijk minstens 34 moorden en talrijke bankovervallen en bomaanslagen. In 1998 meldde de RAF dat ze zichzelf had opgeheven.

In de periode 1970-1988 pleegde de RAF vooral aanslagen op leden van de regering, bedrijfsleven en veiligheidsdiensten in West-Duitsland.Hoewel het precieze aantal slachtoffers moeilijk te bepalen is, is duidelijk dat hun terreuractiviteiten een zware tol eisten, vooral in Duitsland zelf. Het was een van de meest gewelddadige terroristische groeperingen in de geschiedenis van West-Europa.

Incidenteel bleek dat de organisatie ook aanwezig was in Nederland, dat waarschijnlijk als schuilplaats en uitvalsbasis werd gebruikt. Hiervan bleek bij min of meer toevallige confrontaties met de Nederlandse politie. Op 22 september 1977 werd in Utrecht de brigadier Arie Kranenburg doodgeschoten en de hoofdagent-rechercheur Leen Pietersen verwond door kogels uit het RAF-lid Knut Folkerts en zijn vriendin Rosela Dietrich en bij een politie-onderzoek in een flat in Amsterdam-Osdorp werden daar de vingerafdrukken aangetroffen van RAF-leden Christoph Wackernagel en Rolf Clemens Wagner, die verdacht werden van betrokkenheid bij de ontvoering en de moord op de West-Duitse werkgever-voorzitter Hanns Martin Schleyer, procureur-generaal Siegfried Buback en bankier Jürgen Ponto. Wackernagel en Gert Schneider, een ander RAF-lid dat voor Wagner werd aangezien, waren later betrokken bij een schietpartij aan de Pieter Calandlaan in Amsterdam-Osdorp waarbij de Nederlandse politieagenten Piet Zoet, Joop Serno en Herman van Hoogen gewond raakten.

Er waren ook enkele slachtoffers in andere landen, zoals in Frankrijk (1 dode in 1975) en Zweden (2 doden in 1975).

In West-Duitsland zelf worden in totaal minstens 34 doden en 58 gewonden toegeschreven aan terreur-acties van de RAF.